De documentaire You Don’t Nomi gaat over de volgens velen één van de slechtste film uit de jaren 90: Paul Verhoeven’s Showgirls. Maar is die film wel echt zo slecht? Wat wij van You Don’t Nomi vinden, lees je in onze recensie.
Het verhaal
Filmjournalisten en liefhebbers komen aan het woord over Showgirls. Een film die in 1995 door onze eigen Paul Verhoeven werd geregisseerd en maar liefst zeven Razzies won. Dat laatste is niet best, want de Razzies zijn de tegenhangers van de Oscars. Zij verdelen eigenlijk alleen maar prijzen in de negatieve zin van het woord, want overal komt het woord ‘slechtste’ voor te staan. Slechtste film van het jaar, slechtste actrice en ga zo maar door, als het maar als slecht te beoordelen is. Maar wordt Showgirls nog steeds als slecht gezien, is de film cult óf is het gewoon een meesterwerk?
Ons eindoordeel?
Hoe oud was jij toen je Showgirls zag? De mannelijke Protagonist was in ieder geval een tiener in 1995. De eerste keer dat hij die film zag, was hij overdonderd. Het was tenslotte één van de eerste films waarin hij borsten zag. Bijzonder dus, dat alleen dat is onthouden (ook Elizabeth Berkley bleef bij, want die kende hij al uit de 90’s tienerserie Saved By the Bell), want achter Showgirls zit veel meer dan dat. Dat blijkt ook wel uit You Don’t Nomi.
Wat een boeiende en interessante documentaire zeg. Zo een beetje alles in de film wordt toegelicht. Daarbij ook ontbreken zeker niet de verwijzingen naar Verhoeven zijn andere films en andere klassiekers. Wist jij bijvoorbeeld dat er in elke film van Verhoeven wordt gekotst
Ook de naam van Nomi lichten ze toe. Nu kun je zelf al raden dan je dat kun herleiden naar ‘know me’, maar er zijn nog twee mogelijkheden. En zo gaat dat eigenlijk heel de documentaire door. Alleen maar toelichtingen in waarom Showgirls eigenlijk zo goed is. Bevliegend is dan ook op zijn plaats.
You Don’t Nomi laat zien dat er veel meer zit achter Showgirls dan we vooraf dachten. Nu maar eens gaan beoordelen of we Showgirls met deze nieuwe informatie niet alleen gaan onthouden vanwege de borsten van Elizabeth Berkley. Laten we het hopen. To be continued…
Regie: Jeffrey McHale
Cast: Elizabeth Berkley | Joe Eszterhas | April Kidwell | Paul Verhoeven
Speelduur: 92 minuten