Wij hebben de Nederlandse dramafilm Waldstille gezien: WOW. Ben zijn vriendin overlijdt na een auto-ongeluk, terwijl Ben dronken achter het stuur zat. Nadat hij uit de gevangenis komt en terugkeert in Waldstille moet hij alle zeilen bijzetten om zijn dochtertje terug te krijgen. Wat wij van Waldstille vinden, lees je in onze uitgebreide C-recensie.
Het verhaal
Ben, Tinka en hun dochtertje Cindy wonen in een klein dorpje in het zuiden van Nederland. Als Ben na een ruzie tijdens carnaval dronken in de auto stapt met Tinka, komt zij om het leven. Nadat Ben uit de gevangenis komt keert hij terug naar Waldstille, waar hij niet door iedereen gewenst is. Zou hij zijn dochter terug kunnen krijgen?
Ons eindoordeel?
Man, man, man, zelden zagen wij zo een goede Nederlandse film als Waldstille. Poeh hé, even ademhalen. De rauwe beelden in combinatie met het goede camerawerk (centralisatie en scherpte diepte) werkten zeer goed voor ons. Feilloos werd geschakeld naar het personage wat er op dat moment toe deed. De belangrijkste personages zijn daardoor het middelpunt, waardoor de omgeving er eigenlijk niet toe doet. Het verhaal en de personages zijn dan ook het belangrijkste. Je focus kan haast ook nergens anders op liggen, want je wordt als het ware in de film gezogen.
Doordat de focus op de personages liggen, en dan met name op Ben, leef je erg mee. Want hoe erg moet het zijn om je vrouw te verliezen. Voor ieder personage is ook wel iets te zeggen, want allemaal verloren ze een geliefde. Indringend en beklemmend zijn dan ook termen die wel op zijn plaats zijn. Vooral omdat het zich afspeelt in een plaats waar het ‘ons kent ons’ gehalte nogal hoog is. Zie dan als veroordeelde maar eens terug te keren, zonder dat je ooit hebt gewild dat je vrouw zou sterven.
Het ingetogen acteerwerk is een verademing om naar te kijken. Dat is in dit geval ook zeer passend, want ieder personage heeft zijn of haar verdriet. Dat zie je, dat hoor je, maar zeer zeker niet onbelangrijk, dat voel je! Zo heel af en toe explodeert de boel, maar ook dat is weer te verklaren, want en je vrouw verliezen maar ook je dochter niet meer mogen zien, is hartverscheurend. Waar doe je het dan nog allemaal voor? Zowel Thomas Ryckewaert als Jelka van Houten acteren groots. Hulde!
Wij durven het best hardop te zeggen hoor: Waldstille is een meesterwerk. Wij raden de film dan ook aan iedereen aan. Gaat dat zien mensen!
Regisseur: Martijn Maria Smits
Cast: Thomas Ryckewaert | Jelka van Houten | Maartje van de Wetering
Speelduur: 90 minuten
Trailer Waldstille – een film van Martijn Maria Smits from Circe Films on Vimeo.
Wat een fijne recensie.
En een nog fijnere film 🙂
Niet eerder van gehoord maar deze moet ik nu wel zien!
Echt een film ons straatje.