Wij zijn naar de Nederlands/Noorse dramafilm Verdwijnen van Boudewijn Koole geweest. In deze film reist Roos naar Noorwegen om haar moeder en halbroertje op te zoeken en laatstgenoemde zijn verjaardag te vieren. Het ontvangst is alleen niet echt hartelijk. Wat wij vinden van Verdwijnen, lees je in onze uit ongeveer 175 woorden bestaande B-recensie.
Het verhaal
Roos besluit na lange tijd haar moeder Louise en halfbroertje Bengt weer eens op te zoeken in Noorwegen. Bengt is ook nog eens jarig, dus een leuke verrassing zou je denken. Niet dus, want Roos voelt zich niet echt wenselijk. De ongeneeslijke ziekte van Roos maakt het ook niet makkelijker.
Ons eindoordeel?
Verdwijnen is in beeld en geluidseffecten erg fraai. De natuurlijke klanken van ijspegels, maar ook die van hartslagen, zijn mooi verwerkt. Ook het Noorse landschap is oogstrelend, maar dat kan haast ook niet anders. Maar het verhaal is natuurlijk ook belangrijk. Daar schort het wat ons betreft een beetje aan. Niet zozeer het scenario, maar de uitwerking zelf. We misten net dat gevoel om echt met de personages mee te leven. Er ontbrak informatie. Niet altijd erg, want daardoor moet je die ontbrekende informatie zelf invullen, maar in dit geval moest je teveel invullen. Oftewel, een mooie film waar toch wel wat meer in had gezeten. Overigens speel Rifka Lodeizen, zoals zo vaak, weer briljant.
Regisseur: Boudewijn Koole Cast: Rifka Lodeizen | Elsie de Brauw |Jakob Oftebro | Marcus Hanssen Speelduur: 91 minuten
