Un Petit Frère

recensie Un Petit Frère

Waardering: 2 uit 5.

De dramafilm Un Petit Frère gaat over Rose, die met haar twee zoons van Ivoorkust naar Parijs verhuist. Dat is geen gemakkelijke overgang, voor niemand. Wat wij van Un Petit Frère vinden, lees je in onze recensie.

Het verhaal

Rose verhuist met haar twee jonge zoontjes van Ivoorkust naar Parijs. Rose is zelfstandig en maakt haar eigen keuzes. Ook in mannen, ondanks enkele koppelpogingen van haar familieleden. Bomvol energie blijft ze, ook al gaat niet alles zoals ze wil. Van haar zoons verwacht ze dat ze alles uit hun leven halen, maar zelf is ze er niet altijd om hen daarin te begeleiden.

Ons eindoordeel?

Wat een taaie zit is Un Petit Frère. Je ziet drie kanten van het verhaal (die van de moeder en haar twee zoons), maar nooit kwam ik in de film. Ik voelde hem niet, want inleven in een van die drie lukte niet.

De film is vlak, daar waar diepgang is bedoeld. Dat komt omdat het een film is zonder al te veel emoties (moeder uitgezonderd). Niet heel raar, want zo zijn de jongens ook opgevoed. Dat werkt door in het verhaal. Opgroeien in een land waar je jezelf niet thuis voelt lijkt me ook lastig. Helemaal als je bloedirritante moeder hoge verwachtingen van je heeft, maar ondertussen het slechte voorbeeld geeft. Overduidelijk is dat. Het ligt er haast te dik bovenop. Uiteindelijk, en ik moet het kwijt, was het gewoon een saaie film. Een harde boodschap, maar te zacht gebracht en met een voorspelbaar scenario. De film kabbelt daardoor bijna twee uur lang voort, daar waar het in het hoofd van de jongens kolkt.

Ik voel mij een bromsnor na het zien van Un Petit Frère, simpelweg omdat er zo weinig positiefs te vermelden is. Een taaie, lange zit en bovendien een saaie film die zo vlak is als het maar zijn kan. Jammer, want Serraille maakte eerder met Jeunne Femme juist een film bomvol emoties.

Regie: Léonor Serraille
Cast: Annabelle Lengronne | Stéphane Bak
Speelduur: 116 minuten
Releasedatum: 1-6-2023

Share

Wil je reageren?