De thriller en dramafilm Titane gaat over Alexia, die sinds haar auto-ongeluk een titanium plaat in haar heeft heeft en opgewonden raakt van auto’s en woedeaanvallen kent. Wat wij van Titane vinden, lees je in onze recensie.
Het verhaal
Sinds Alexia een autoongeluk heeft gehad, heeft ze een titanium plaat in haar hoofd. En hoewel je zou denken dat ze angst of weerzin zou hebben voor auto’s heeft ze een aantrekkingskracht. Die plaat in haar hoofd windt haar op, maar zorgt ook voor woedeaanvallen. Misdaden die ze pleegt zorgt ervoor dat ze moet vluchten. En tijdens die vlucht neemt ze de naam aan van een al jaren vermiste jongen.
Ons eindoordeel?
Oeps, je zult maar de Gouden Palm op Cannes winnen op een zeer bijzondere manier. Titane kreeg dat voor elkaar. Juryvoorzitter Spike Lee versprak zichzelf namelijk aan het begin van de prijsuitreiking. Dus nog voordat de officiële winnaar bekend was wisten de makers al dat ze de Gouden Palm hadden gewonnen, al bleef dat natuurlijk spannend of dat ook echt zo was. Regisseuse Julia Ducournau is daarmee pas de tweede vrouwelijke regisseuse ooit die deze felbegeerde prijs won. Ze was overigens al geen onbekende meer, want met haar eerste film Raw (2016) wist ze ook al vele harten te veroveren. De hoofdrolspeelster uit die film, Garance Marillier, zien we overigens ook terug in deze film.
Het eerste waar ik aan moest denken na het eerste kwartier, was Crash. Ook in die film komt een obsessie voor auto’s naar voren. In deze film is het alleen nog veel luguberder wat je ziet. Vooral in het begin is heerlijk luguber. Niet alleen op het gebied van haar obsessie voor auto’s – je wordt er zelf lichtelijk geil van-, maar ook als het gaat om het schokken van de kijkers. Ik moest dan ook wel een beetje denken aan regisseur Gaspar Noé, die daar een abonnement op heeft. Sex met auto’s, auto-olie als bloed en bloederige scènes; het kon mij wel bekoren.
Na te begin verloor de film echter wel aan kracht. Alexia moet zich noodgedwongen anders voordoen, maar dat voelde niet altijd geloofwaardig – dat klinkt best raar, vooral omdat het begin natuurlijk ook niet geloofwaardig is. Vooral niet omdat ze iets moet verbergen dat in dat stadium niet te verbergen was. Dat ze meer de inhoud in probeerden te duiken was overigens niet verkeerd, maar het was echt van het een in het andere. Van haar wereld, naar de wereld van een man wiens zoon al jaren vermist is. Zij heeft eindelijk een vader die haar (hem) echt wil en hij heeft zijn zoon terug. Dat was wel schakelen, vooral met zo een begin.
Titane begint heerlijk luguber, maar zwakt daarna ook af. De film probeert meer de diepte in te duiken, maar de omschakeling was te groot, vergeleken met het begin.
Regie: Julia Ducournau
Cast: Vincent Lindon | Agathe Rousselle
Speelduur: 108 minuten
Releasedatum: 26-8-2021