The Matrix Live

Photos © Warner
Photos © Warner

Afgelopen vrijdag was het zover: The Matrix Live in De Doelen in Rotterdam. Onder begeleiding van het Rotterdams Philharmonisch Orkest heb ik met mijn vriendin naar The Matrix zitten kijken. Wat een bijzondere ervaring. Hieronder ons verslag.

1999

Ik was als vijftienjarig mannetje in de bloei van mijn leven en begon net mijn eerste biertjes te drinken. Niet lekker, maar ja, je moet sommige dingen eenmaal leren drinken. In zekere zin geldt dat ook voor het ontwikkelen van je muziek- en filmsmaak. Rond die tijd ging ik dan ook meer films kijken en luisterde ik ook steeds vaker naar andere muziek dan die op de radio werd gedraaid. Vaak ging ik naar de videotheek om filmpjes te huren, zo ook The Matrix.

Om eerlijk te zijn was ik al een beetje vergeten hoe de film ook al weer ging. Niet zo gek ook, aangezien de film uit 1999 stamt. Het jaar waarin Shakespeare in Love de Oscar voor beste film won. Ik bedoel, wie weet dat nog?

De film

Even een opfriscursus voor wat betreft de film. The Matrix is een sciencefictionfilm die zich afspeelt in twee werelden. Enerzijds in de wereld die wij kennen (de Matrix) in 1999 en anderzijds een futuristische wereld die de ‘echte wereld’ blijkt te zijn.

Neo (Keanu Reeves) is een hacker die leeft voor de vraag “Wat is The Matrix?. Wanneer de mede-hacker Morpheus (Laurence Fishburne) hem de keuze geeft om naar de ‘echte wereld’ te gaan, hoeft hij niet lang na te denken. Eén probleem! In die ‘echte wereld’ zijn geen mensen aan de macht, maar kunstmatige intelligentie. En laat die intelligentie mensen nou net gebruiken als hun energiebron.

Aan Neo, als ‘de uitverkorene’ aangewezen, de taak om die intelligentie te vernietigen, want zoals de meeste computersystemen is ook deze niet foutloos. Hij moet echter ook zien af te rekenen met agenten die de Matrix bewaken. Wanneer agenten Morpheus vervolgens gevangen nemen, moeten hij en Trinity (Carrie-Anne Moss) echt flink aan de bak.

Om een lang verhaal kort te maken. Veel futuristische beelden, lange (vertraagde en destijds vernieuwende) vechtscènes, latexpakjes met bijpassende donkere zonnebrillen en niet te vergeten de bijbehorende filmmuziek.

Rotterdams Philharmonisch Orkest

Want het ging op deze avond natuurlijk niet alleen om de film. Het ging deze avond grotendeels over de bijbehorende muziek. Want hoe vaak komt het voor dat ze de muziek uit de film live voor je spelen, terwijl je de film kijkt? Niet zo heel vaak.

Aan het Rotterdams Philharmonisch Orkest de taak om de filmmuziek van The Matrix te spelen, onder begeleiding van de componist Don Davis. Beter kan eigenlijk niet, want het is juist Don die ook de componist was van de filmmuziek.

In de zaal was een immens groot scherm opgehangen, met daarvoor het orkest meer dan 100 man groot. Vrij indrukwekkend! De verwachtingen waren dan ook hooggespannen en die verwachtingen zijn meer dan waargemaakt.

Hoog niveau

Gelijk vanaf de eerste scène van de film werd mij al duidelijk dat het niveau van het orkest hoog was. De welbekende begintune van Warner Bros. Pictures werd haarfijn nagespeeld. Het is maar een klein detail, maar ja het is wel het begin van de film. Als het begin al niet goed is, dan blijft dat toch vaak hangen. Dat was hier dus niet het geval, waardoor je al gelijk goed aan de film begint.

Zo een tien minuten later drong het pas tot mij door dat ik naar een film zat te kijken, waarvan de muziek live werd gespeeld. Hoe knap is het dat je dat niet doorhebt. Ik werd meegezogen in de film en de muziek voelde als een warme deken. Dat duurde niet maar tien minuten, maar een hele film lang. Vervolgens ben ik ook maar eens een tijdje op Don Davis gaan letten. Die man kent de film natuurlijk van voor naar achter en weet precies wanneer de muziek moet worden ingezet.

Voor mij een heel mooi moment was de scene waarin bekend werd wie ‘de mol’ was. Nee niet van het tv-programma, maar in de film. De mol praat met agent Smith, waarna er een harpiste in beeld komt die begint te spelen. De bijbehorende muziek werd, je raadt het al, door een harpiste gespeeld uit het orkest. Mooi om dat zo gecombineerd te zien.

De muziek was overigens wel nadrukkelijker aanwezig dan wanneer je hem bijvoorbeeld in de bioscoop of thuis kijkt. Dit kon je met name merken in de spannende scènes waarin geschoten werd. Het geluid van de kogels was enigszins gedempt om de muziek beter tot zijn recht te laten komen. Door dit te doen besef je nog meer dat muziek een ontzettend belangrijke rol speelt in de films. Bijpassende muziek maakt of breekt een film. Wanneer je naar een spannende scene zit te kijken, zit je niet te wachten op stilte of één of andere vrolijk liedje. Nee, de muziek moet bombastisch zijn en net als de scène ook spannend.

Al met al hebben wij zeer genoten van de avond. Het feit dat je vergeet dat er een orkest live de muziek speelt, mogen én het Rotterdams Philharmonisch Orkest én Don Davis dan ook als een groot compliment beschouwen. Ik vond de film beter dan ik mij kon herinneren, waarschijnlijk door de live muziek.

Ik zeg op naar een volgende film met het Rotterdams Philharmonisch Orkest als begeleiding!

Geschreven door de mannelijke protagonist

Share

5 gedachtes over “The Matrix Live

  1. Klinkt erg leuk! Je kunt het bijna niet met elkaar vergelijken maar ik ben een paar jaar terug naar Jeff Wayne’s War of the Worlds geweest. Combi van muziek en film was weergaloos!

Wil je reageren?

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.