De documentaire The End of Fear gaat over een schilderij genaamd Who’s Afraid of Red, Yellow and Blue III van Barnett Newman. Een omstreden schilderij kunnen we wel stellen. Wat wij van The End of Fear vinden, lees je in onze uitgebreide C-recensie.

Het verhaal

Who’s Afraid of Red, Yellow and Blue III van Barnett Newman is een omstreden schilderij dat in het Stedelijk Museum hangt. Waarom zou je denken, want het enige wat je ziet is veel rood, een smalle streep blauw en een nog smallere gele streep. Toch riep en roept het schilderij veel emotie op bij mensen. Zelfs zoveel dat het schilderij in 1986 werd vernield. Een restaurateur moest het schilderij herstellen, maar in plaats daarvan ontstond juist nog meer commotie. A never ending story dus!

Ons eindoordeel?

Of je kunst nu mooi vindt of niet, je vindt er wel altijd iets van. Zo ook van het betreffende schilderij. Wat zo mooi is aan de documentaire, is dat iedereen zijn eigen blik op het schilderij heeft. Dat zijn vele boeiende en veelzijdige blikken, die de documentaire zeer interessant, leuk en leerzaam maakt om te kijken. Voor- en tegenstanders, ze komen allemaal aan bod.

Waarom is het zo een belangrijk schilderij was en nog steeds is, kom je dan ook zeker wel te weten. Ook de documentairemaakster Barbara Visser gaat hier ver in. Zij wil het schilderij laten namaken, waarbij de auteursrechten wel bij haar komen te liggen. Lijkt simpel, is eigenlijk ook simpel, maar toch wijst de praktijk anders uit. Want juist daar gaat deze documentaire over. Over ziel en zaligheid. Het is niet alleen maar een schilderij dat je ziet. Er zit een heel verhaal achter. De maakster van het schilderij speelt hier een heel belangrijke rol in. En zolang je dat verhaal niet kent, kun je een schilderij ook niet objectief genoeg beoordelen. Natuurlijk doen we dat allemaal heel vaak, wij wel in ieder geval, maar het is eigenlijk niet eerlijk.

De restauratie van het originele werk is ook wel een lachertje. Totaal mislukt volgens velen. Hoe je dan als gemeente een sterke zaak hebt, dit ineens om onduidelijke reden helemaal omdraait, en jij als gemeente vervolgens degene bent die de restaurateur moet betalen. Dat is de omgekeerde wereld, wat in 2013 uiteindelijk ook blijkt, als het schikkingsvoorstel openbaar moet worden gemaakt. De Volkskrant heeft hier een mooi artikel over geschreven.

Maar de hamvraag is, is het erg geweest dat het schilderij beschadigd is? Volgens ons niet. Het heeft alleen maar meer publiciteit opgeleverd en de waarde van het schilderij is gestegen tot ongekende hoogte.

Wil je het schilderij zien? Dat kan. Via de documentaire The End of Fear, of gewoon weer in het stedelijk Museum. Want daar hangt hij weer sinds 2013. Neem dan alleen geen stanleymes mee, want we weten haast zeker dat je er dan niet inkomt.

Regie: Barbara Visser
Cast: –
Speelduur: 70 minuten