
De dramafilm The Assistant gaat over Jane, die de assistente is van een grote man in de filmwereld. En dat is verre van een gemakkelijke baan. Wat wij van The Assistant vinden, lees je in onze recensie.
Het verhaal
Jane werkt sinds een aantal weken als assistente van een belangrijke man in de filmwereld. Lange dagen maakt ze, waarbij ze elk kloteklusje dat je kunt verzinnen moet uitvoeren. Maakt ze een kleine fout, dan krijgt ze er meteen van langs van de grote baas. Een dag volgen we haar, maar op die ene dag komen we veel te weten over de angstcultuur die regeert op de werkvloer.
Ons eindoordeel?
Misschien wel de beste film die wij hebben gezien over de hele #MeToo-discussie: The Assistant. Deze goed opgebouwde en subtiele film is het perfecte voorbeeld van hoe een angstcultuur in stand wordt gehouden. Ons kent ons en iedereen houdt elkaar de hand boven de hoofd. Pijnlijk confronterend, waar we lessen uit moeten trekken.
Alles in deze film ademt Harvey Weinstein uit. De man die vele levens verwoestten met zijn autoritaire en kleinerende gedrag. Als die man zijn zin niet kreeg, dan had je een probleem. Zo ook in deze film, waar we de grote baas niet eens te zien krijgen. Dat die baas onzichtbaar is maakt de film sterker. We gaan in dit geval uit van de kant van Jane (we zien een overtuigende Julia Garner) die een niet normaal drukke werkdag heeft. En dat doet ze alleen maar omdat ze dromen heeft om hogerop te komen. En die dromen komen niet uit als ze er niet (bijna) alles aan doet, zo blijkt. Mentale druk maakt mensen kapot, zeker als sprake is van een onveilige werksfeer. Helemaal als bijna iedereen daaraan meedoet.
De manier van filmen was daarbij sterk, waarbij Jane vaak wordt gekaderd. Ze wordt als het ware in een hokje gestopt, waar ze niet uit mag. En de collega’s spelen dus ook een belangrijke rol in deze film. Zelfverzekerd zodra de baas niet in de buurt is, maar als ze er zelf van langs krijgen, kruipen ze in een hoekje om te huilen. Of ze schuiven het werk af. Liever een ander dan ik, lijkt de gedachte. En als vertrouwenspersonen ook al niet te vertrouwen zijn, wat dan? Ergens moesten we ook denken aan Deux Jours, Une Nuit. Niet alleen vanwege het roze truitje van Jane, maar ook vanwege de bereidheid van collega’s. Een op een hebben ze veel voor je over, maar als het erop aankomt…
The Assistant is de beste film die we hebben gezien over de #MeToo-discussie. Filmisch zetten ze Jane in een hokje, net zoals op de werkvloer, waar nooit een veilige werkomgeving is en de angst regeert. En iedereen doet daar aan mee, dat is subtiel pijnlijk gemaakt.
Regie: Kitty Green
Cast: Julia Garner | Owen Holland | Matthew Macfadyen
Speelduur: 87 minuten
Zeer sterke film en een van de beste films die ik dit jaar heb gezien. Het is opvallend dat in de plotbeschrijving op IMDb wordt geschreven dat we slechts één dag uit het leven van Jane volgen, terwijl ik tijdens het kijken het gevoel had dat het meerdere dagen zijn. Hadden jullie dat ook?
Ja, dat zeker, Gert. Op ongeveer driekwart van de film kwam ik er pas achter dat het nog steeds dezelfde dag was.