De documentaire State Funeral gaat over de dood van Jozef Stalin. Vier dagen lang neemt men afscheid van hem, verdeeld over verschillende fases. Wat wij van State Funeral vinden, lees je in onze recensie.

Het verhaal

Als Jozef Stalin in maart 1953 overlijdt, documenteren ze dit zorgvuldig. Vier dagen lang duurt het afscheid, met iedere fase uitgewerkt. Van de bekendmaking op 4 maart 1953, het bewijzen van de laatste eer door honderd duizenden en de ceremoniële bijzetting.

Ons eindoordeel?

Ga er maar voor zitten hoor, 135 minuten lang naar propagandamateriaal kijken in State Funeral. Het einde echter, dat is waar je op moet wachten. Dat einde geeft namelijk aan alles duiding en zorgt ervoor – als je dat nog niet wist – dat wat je hebt gezien ook een andere context krijgt. Hoeveel mensen zullen er bij het afscheid niet blij zijn geweest, terwijl ze een sip gezicht trekken. Van arm tot rijk en van een hoge tot lage legerrang. Zelfs na zijn dood wist Stalin nog angst in te boezemen. Deze documentaire is daar het bewijs van.

Je ziet dan ook bijna niets anders dan geënsceneerde bedroefdheid. Het is allemaal grote propaganda wat je ziet, van hier tot de maan en terug. Maar dan wel uit die tijd. Het groteske en de bombarie waarmee alles plaatsvond zegt genoeg over Stalin zelf. De beelden zijn dan ook indrukwekkend. Oké, een uurtje was ook voldoende geweest, maar met deze lengte geef je ook een extra boodschap af. De man had macht, ook na zijn dood. Je maakt als kijker deel uit van een afscheid. Je zou er bijna droevig van worden. En de dieprode kleuren van de vlaggen geven de documentaire die extra lading.

Eigenlijk is State Funeral een lange documentaire vol met propagandamateriaal van toen. Het einde geeft gelukkig de duiding die de met dieprode kleuren doordrenkte documentaire nodig heeft.

Regie: Sergei Loznitsa
Cast: –
Speelduur: 135 minten
Releasedatum: 7-10-2021