De documentaire Songs of Repression gaat over een Duitse sekte die zich aan het begin van de jaren 60 in Chili heeft gevestigd. De bedoeling was om armen te helpen, maar helpen deden ze verre van. Wat wij van Songs of Repression vinden, lees je in onze recensie.
Het verhaal
In het Chileense Andesgebergte ligt een Duitse kolonie. In 1961 verhuisde de Duitse prediker Paul Schäfer en zijn gemeenschap namelijk daar naartoe om mensen te helpen. Colonia Dignidad was uiteindelijk een sekte waar kindermisbruik, collectieve afranselingen en slavernij-achtige taferelen plaatsvonden. In deze documentaire interviewen ze de betrokkenen, overlevenden en de nazaten.
Ons eindoordeel?
Wat opvalt aan Songs of Repression is de manier van vertellen. Het deed mij eerder aan een lange documentaireserie denken dan aan een documentaire zelf. Velen komen aan het woord, of ze nu in de gaten hebben dat ze gefilmd worden of niet. De verhalen komen bijna als vanzelf. Littekens zijn achtergebleven, maar een groot deel doet ook alsof het allemaal maar vergeven en vergeten is.
Onderdrukten lijken nog steeds angstig hun verhaal te doen. Onderdrukten die leefden in een sekte die aandeed als een soort strafkamp, omheind met hekken van prikkeldraad die deden denken aan de concentratiekampen. De Duitse bouwstijl is ook meegenomen en zomaar in het prachtige landschap geplaatst. Geen binding met elkaar, maar dat is ook niet waar het Schäfer om ging. Het prachtige landschap verhult het verleden en de pijn.
De emoties die je te zien krijgt waren vlak. Alsof het allemaal niet zoveel voorstelde. Hoewel het pijnlijke verhalen zijn, zie je dat niet altijd. Vooral de getroffenen cijferen zichzelf weg, daar waar de beulen (zo noem ik ze dan maar) alles blijven weglachen. Er is tenslotte een fucking vergevingsceremonie geweest, waarbij men heeft vergeven en vergeten! De waarheid maakt ook vrij! Dan heb je echt een bord voor je kop. Koppen die overigens ook een niet bepaald sympathiek hoofd hebben. Je krijgt er spontaan jeuk van. Bijna iedere geïnterviewde is vervreemd en op zijn minst bijzonder te noemen. Ze leven in een andere wereld, die het nu vooral van de toerisme moet hebben (raarrrrrrr!!!). Om nog maar te zwijgen over de medewerking aan de massamoorden van Pinochet.
Songs of Repression is schokkend in de verhalen, maar vlak in de emoties. Een documentaire die als documentaireserie misschien meer tot zijn recht zou komen. Uiteindelijk pakte de documentaire mij niet. Dat lag overigens aan de geïnterviewden, die zo een beetje alles afdeden alsof alles maar vergeven en vergeten is!
Regie: Marianne Hougen-Moraga | Estephan Wagner
Cast: –
Speelduur: 90 minuten
Releasedatum:21-10-2021(ook via Picl)