Sing Me a Song

recensie Sing Me a Song

De documentaire Sing Me a Song gaat over Peyangki, die inmiddels 18 jaar is. Tien jaar geleden was er niets in zijn kleine afgelegen Bhutaanse dorp, maar nu heeft ook daar het internet zijn intreden gedaan. Wat wij van Sing Me a Song vinden, lees je in onze recensie.

Het verhaal

Het eerste deel van deze documentaire opent met beelden uit Happiness, de vorige documentaire van Balmès. De locatie is nog steeds hetzelfde, maar veel is inmiddels veranderd. We zijn tien jaar verder en de destijds 8-jarige Peyangki is inmiddels volwassen. Daarnaast is zijn Bhutaanse dorp Laya inmiddels verbonden met het internet en zijn er verharde wegen aangebracht. De ontwikkelingen gaan dus snel, maar het is maar de vraag of iedereen dit aankan.

Ons eindoordeel?

Sing Me a Song laat vooral het verschil tussen jong en oud zien. Het verschil tussen openlijk dromen en conservatief blijven hangen in gebruiken en rituelen. Dat alles zien we vanuit het perspectief van de jongeren, dat maakt deze documentaire erg prettig om te kijken. Een keer niet die betweterige ouderen die vertellen hoe de wereld in elkaar zit.

Het is, ondanks de uitzichtloosheid, ook wel grappig wat we zien. Eerst was er echt helemaal niets, maar tien jaar later ziet de wereld er anders uit. Verleiding ligt om de hoek. Niet alleen als het gaat om de liefde, maar ook om bezittingen. En hoewel de oudjes nog zo hun best doen, de jongeren gaan toch hun eigen weg. Maar zoals zo vaak bij verleiding, zit er ook wel eens misleiding bij. De jongeren zien eerder een schijnwereld dan de echte wereld. Dat alles door het internet, dat lang niet altijd de werkelijkheid laat zien. Weg willen versus niet weg kunnen. De onwetendheid is in dit geval ook niet zo raar en bij tijd en wijlen zelfs lief en aandoenlijk.

De documentaire is overigens prachtig gefilmd. Veel natuurlijk licht en het hooggebergte is natuurlijk wonderschoon. Kijken zo ver als je kunt. Laat ons daar maar lekker wandelen en frisse lucht inademen. Wij willen de rust, terwijl de jongeren de drukte willen. Wat een contrast.

Sing Me a Song is een mooi geschoten documentaire die het verschil tussen jong en oud in Bhutan pijnlijk blootlegt. En dat alles met dank aan het internet! En of ze er tien jaar na Happiness nu blijer van zijn geworden, we vragen het ons af.

Regie: Thomas Balmès
Cast: Peyangki | Ugyen Pelden 
Speelduur: 100 minuten

Share

Wil je reageren?

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.