De documentaire Raphael: Lord of the Arts gaat over de wereldberoemde kunstenaar Raphael. Hij overleed al op 37 jarige leeftijd, maar wist in die tijd wel naam te maken. Wat wij van Raphael: Lord of the Arts vinden, lees je in onze recensie.
Het verhaal
Raphael Sanzo was een kunstenaar die wel wist hoe je emotie moest overbrengen op het doek. Slechts 37 jaar oud werd hij en toch wist hij een belangrijke plek in de kunstgeschiedenis te veroveren. Buiten het schilderen om leidde hij ook een intens leven, waarbij het schilderen niet altijd op de eerste plek kwam. In deze documentaire word je meegenomen in een tijdscapsule en beleef je het leven van Rahael opnieuw, van zijn geboorte tot aan zijn dood. Al zal hij altijd blijven voortleven in zijn kunstwerken.
Ons eindoordeel?
Als je meer wilt weten over de kunstenaar en de mens Raphael, dan zit je gebeiteld met Raphael: Lord of the Arts. Het is een korte geschiedenisles waarin in je zo een beetje alles over de man te weten komt.
Zo is het voor ons bijvoorbeeld heel leuk om te weten dat hij uit Urbino komt, daar waar de mannelijke Protagonist vorig jaar nog is geweest. Dat hij vervolgens naar Florence en Rome is gegaan, maakt het dan nog leuker, want ook daar is de mannelijke Protagonist geweest. Dat maakt het gemakkelijker voor je als kijker om je in Raphael te plaatsen. Dan moet je er uiteraard ook wel echt geweest zijn (dikke vette aanrader overigens). Je kent de locaties en je hebt er een bepaald gevoel bij. Dat hij uit Urbino is vertrokken is dan ook niet raar. Een mooie plaats, maar jezelf echt ontplooien doe je daar niet. Dan spreken Florence en Rome toch echt stukken meer tot de verbeelding.
De documentaire zelf overtuigt overigens niet. Een poging om Raphael tot leven te wekken en hem een gezicht te geven door een film in de docu te verweven, vonden we te kinderachtig en weinig toevoegen. Te gestileerd en daarbij werd alles door een voice-over verteld alsof het een spreekbeurt was. Een voice-over die sprak alsof je naar Discovery Planet of National Geographic zat te kijken. We willen passie, we willen beleving, maar we kregen droge kost. Droge kost die niet nat te krijgen was. De geschiedenisles overtuigt dus wel, en ook de mooie beelden en kunstwerken, maar alles daarom heen eigenlijk niet.
Raphael is misschien niet zo bekend als Leonardo da Vinci en Michelangelo, maar als je kijkt naar het werk dat hij heeft geleverd, zou dat wel terecht zijn. De documentaire Raphael: Lord of the Arts probeert hem op gelijke voet te krijgen, maar slaagt daar niet in. Jammer, want zijn kunstwerken zijn onbeschrijflijk mooi en spreken tot de verbeelding. Sommige filmmakers zouden daar een puntje aan kunnen zuigen, zoveel emotie zit er in zijn schilderijen. Luca Viotto, de regisseur van Raphael: Lord of the Arts had daar van kunnen leren, maar is daar niet in geslaagd.
Raphael: Lord of the Arts maakt deel uit van Arts in Cinema.
Regie: Luca Viotto
Cast: Flavio Parenti
Speelduur: 90 minuten
