De dramafilm Quiet Life gaat over een gezin, dat door geweld is gevlucht is uit Rusland en in Zweden een verblijfsstatus wil verkrijgen. Hun enige hoop is een van de dochters, maar die raakt in een mysterieuze, diepe coma. Wat wij van Quiet Life vinden, lees je in onze recensie.
Het verhaal
Sergei en Natalia zijn met hun twee dochters gevlucht uit Rusland. Weg van al het geweld, vinden ze een rustige plek in Zweden. Een aanvraag voor een definitieve verblijfsstatus wordt afgewezen, waarna een van de dochters in een onverklaarbare coma raakt, ook wel bekend als het resignation syndrome. Én juist zij had kunnen getuigen om de verblijfsstatus alsnog te kunnen verkrijgen.
Ons eindoordeel?
Quiet Life is best wel eng, wetende dat er sinds 2018 vielen in Zweden talloze kinderen van asielzoekers in een diepe coma raakten, ofwel lijden aan het mysterieuze resignation syndrome. Tot op de dag blijft het raadselachtig wat het is.
Helaas, wat jammer, want die engheid weet men niet om te zetten naar spanning. Het is zo steriel en zo klinisch, dat er bijna geen emotie te ontdekken is. En dat terwijl er verhalenderwijs genoeg emotie is. Het is simpelweg te vlak om de kijker bij de keel te grijpen. Bijzonder is dat, want er is genoeg maatschappelijke kritiek te bespeuren.
De oorlog tussen Oekraïne en Rusland bijvoorbeeld. Want er zijn genoeg Russen die wel gewoon goed zijn. Een ander kritiekpunt is die van de asielzoeker. Wat je als asielzoeker niet moet doen totdat ze je geloven. Je bent een nummertje. Een nummertje dat ook gewoon een leven heeft (of niet meer) en dat je veilig wil continueren. Ook al doe je alles goed en pas je jezelf aan, het is niet genoeg. Bah. De wanhoop is dan ook logisch. Een laatste maatschappelijk kritiekpunt is de zorg, of eerder de marktwerking daarvan. Dat werkt simpelweg niet, waardoor je als patiënt of ouder maar moet geloven wat ze je vertellen. Gelukkig zijn zorgmedewerkers hard werkende mensen.
Quiet Life kent een enge verhaallijn, maar weet die niet om te zetten in emotie. Te steriel, te klinisch en te vlak. Jammer, want er zit genoeg maatschappelijke kritiek in de film.
Regie: Alexandros Avranas
Cast: Chulpan Khamatova | Naomi Lamp | Miroslava Pashutina | Eleni Roussinou
Speelduur: 99 minuten
Releasedatum: 24-4-2025
