De dramafilm Porselein gaat over Tom. Door zijn opgebouwde vermogen creëert hij veiligheid voor hem en zijn gezin. Door een ziekte van zijn zoontje ziet hij alleen wel hun perfecte leventje als sneeuw voor de zon verdwijnen. Wat wij van Porselein vinden, lees je in onze recensie.
Het verhaal
Tom is een rijke man die alleen maar veiligheid inbouwt voor hem en zijn gezin. zo wonen ze bijvoorbeeld op de bovenste etage van hun appartementencomplex, vanwaar hij alles en iedereen in de gaten kan houden. Dan wordt zijn zoontje Thomas ziek en gaan er toch dingen veranderen. Het gezin blijkt ineens niet meer zo onaantastbaar als gedacht. Dat perfecte leven dat Tom dacht te hebben, dat verdwijnt daardoor steeds meer.
Ons eindoordeel?
Wij hebben een hekel aan mannetjes zoals Paul in Porselein. Een betweterig persoon die alles beter weet en die denkt dat geld alles oplost. En zodra hij zijn zin niet krijgt, dan wordt hij boos. Heel boos. En luisteren naar zijn vrouw en kind ho maar. Nee, Paul is een alfa mannetje die graag op de bovenste rots zit.
Dat was ons relaas over Paul, want de film zelf is waar het natuurlijk om gaat. De aftakeling is goed in beeld gebracht, net als de steeds groter wordende strijd tussen man en vrouw. Alles voor het kind. De ouders zien dan ook alleen beren op de weg. Aan de andere kant, je hebt altijd het beste voor met je kind. Emoties komen dan los, je ware aard komt naar boven, je gaat in de overlevingsstand.
Je leeft op een gegeven moment toch ook wel mee met de ouders. Daar zorgt het plot wel voor. Dat komt door de zichtbare onmacht en de angst. Want de de machteloosheid druipt er vanaf. Dat komt mede ook door het goede acteerwerk van Tom Vermeir, die je nog kunt kennen van Belgica.
Porselein laat je meeleven met iemand, waar je in eerste instantie een afkeer van hebt. Dat komt door de zichtbare machteloosheid. Want wie wil nou niet dat zijn of haar kind het goed heeft?
Regie: Jenneke Boeijinck
Cast: Tom Vermeir | Laura de Boer | Neathan van der Gronden
Speelduur: 96 minuten