De dramafilm Plan 75 gaat over Michi, die bejaard is. Via een speciaal door de Japanse overheid bedacht programma, kan zij onder begeleiding euthanasie plegen. Er is namelijk een nijpende vergrijzing gaande. Wat wij van Plan 75 vinden, lees je in onze recensie.
Het verhaal
Japan heeft in de nabije toekomst te maken met een ernstige vergrijzing. Die vergijzing is zo nijpend, dat men 75-plussers via een bepaald programma euthanasie kan laten plegen. Alles is gericht op een prettig einde, waarbij begeleiding mogelijk is. Dit vraagt niet alleen veel van de 75-plussers, maar ook van anderen. Zo krijgen de bejaarde Michi, het programma verkopende Hiromu en zorgverlener Maria allemaal te maken met leven en dood.
Ons eindoordeel?
Films waarin de overbevolking centraal staat; je hebt er genoeg van. Daar waar het gros van die films voor het schokeffect gaan, doet Plan 75 dat in mindere mate. Subtiliteit, op de opening na, voert de boventoon, waarbij het menselijke aspect ruimschoots aan bod komt. Het gaat in deze dan ook niet om de Japanse bevolking (ook toepasbaar op onze aardbol), maar om individuen die het aangaat. Die persoonlijke benadering levert een film vol weemoed op.
In deze prachtig gefilmde dramafilm gaat het om drie mensen. Ieder een eigen verhaal, een eigen beleving en ieder een eigen mening. Meningen die er toe doen, maar ook weer niet. Het programma is er tenslotte met een reden. In zekere zin is het nog best wel een eerbiedige oplossing voor de toenemende overbevolking en de daarbij behorende problemen. En zo een onderwerp met zo een rust en kalmte (mede met dank aan de score) benaderen en vertonen, verdient respect. En wat een einde, niet alleen verhalenderwijs, maar zeker ook beeldenderwijs. Klein puntje, toch nog, is dat de film visueel gezien meer indruk maakt dan het verhaal zelf.
Plan 75 weet je weliswaar aan het denken te zetten, maar mist de echte kracht om een onuitwisbare indruk te maken. En ook daar ligt dan juist weer de kracht van deze dramafilm, die op een rustige en kalme manier het probleem van de overbevolking op onze aardbol aansnijdt. Geen hysterie, maar een persoonlijke benadering, met eerbied voor in dit geval de ouderen.
Regie: Hayakawa Chie
Cast: Isomura Hayato | Baisho Chieko | Yuumi Kawai
Speelduur: 112 minuten
Releasedatum: 25-5-2023
In het boek ‘Ongehoord en ongezien, hoe Vlaanderen vergrijst’ schrijft ethicus Freddy Mortier een boeiend artikel ‘Ethiek van het ouder worden: de oudere centraal’. Zoiets als Plan 75 is een vorm van ageism. De ethiek van het ouder worden dient te vertrekken van de zienswijzen van de ouderen zelf. De éne 75-jarige heeft nog voluit zin in het leven en heeft nog perspectief en plannen. De andere ervaart zijn leven als voltooid. In Nederland zijn er plannen (wetsvoorbereidingen) die mensen die ervaren dat hun leven voltooid is euthanasie kunnen krijgen. Beide plannen (het fictieve Plan 75 in Japan) en het maar al te werkelijke Nederlandse voornemen beschouw ik als onethisch en verwerpelijk.
Van mij mag ieder zijn eigen keuzes maken. Ik ga niet over andermans leven.