
De dramafilm Never Rarely Sometimes Always gaat over de zeventienjarige Autumn, die ongewenst zwanger is. Ze reist met haar nichtje naar New York om het kindje weg te laten halen. Wat wij van Never Rarely Sometimes Always vinden, lees je in onze recensie.
Het verhaal
Autumn is pas zeventien jaar als blijkt dat ze ongewenst zwanger is. Eigenlijk kan ze dit met niemand anders delen, behalve met haar nichtje en beste vriendin Skylar. Ze gaan samen naar een abortuskliniek in New York, per bus en zonder al te veel geld. De vraag is of ze überhaupt wel terug kunnen komen met het geld dat ze hebben!
Ons eindoordeel?
Je heet Autumn, je zit in de lente van je leven, je verliest van een kip met boter, kaas en eieren én je bent ongewenst zwanger. Dan zit het leven je op dit moment dus niet mee. Never Rarely Sometimes Always is een dramafilm waarbij de worsteling vooral in het hoofd van Autumn plaatsvindt. Voor de kijker overheerst de rust, maar schijn bedriegt.
Wat wij ons vooral afvroegen, is wie de vader is. We hebben daar zeker een idee bij gezien de eerste tien minuten. Je zou denken die vervelende klasgenoot, maar wij denken eerder haar (stief)vader. Dat kan haast niet anders. De enige emoties van Autumn die zichtbaar zijn zie je namelijk alleen tijdens de confronterende vragen in de abortuskliniek. De mogelijke antwoorden zijn de antwoorden waar de filmtitel al naar verwijst. Over jezelf groothouden in een grotemensenwereld gesproken, ook als het gaat om het verschil tussen Pennsylvania en New York. Dan ben je ineens heel klein in een grote stad!
Het feit dat de film niet overal antwoorden op geeft was overigens krachtig. Je hoeft als kijker niet alles te weten, wat zorgt voor eigen interpretaties en invulling – wat wij dus ook deden bij het bepalen van de vader van het ongeboren kind.
Een kleine film is het eigenlijk, die erg breekbaar is en de kwetsbaarheid van jonge meisjes blootlegt, zonder dat ze dat zelf willen laten zien of überhaupt zien. De meisjes laten dat in ieder geval niet zien, de film zeer zeker wel. Mensen die gebruik van je maken zijn er al genoeg, ook al denk je dat sommige mensen dat niet doen. Dat laatste blijkt ook weer uit deze film. Als je eenmaal weet wie er echt voor je is dan heb je veel voor elkaar over. Vooral dat laatste is fraai in deze film. Helemaal omdat Autumn niets aan haar ouders heeft.
Saillant detail in onze ogen is dat Sharon van Etten de rol van de moeder van Autumn op haar heeft genomen. En juist zij zong het prachtige en krachtige nummer Seventeen. Juist ja, de leeftijd van Autumn. En gezien de tekst van dat nummer had dat nummer zeker in deze film terug kunnen komen. Gemiste kans! Overigens is het nummer wel in de trailer te horen.
Never Rarely Sometimes Always is een kleine en breekbare film waarin twee meiden zich groot houden. Wij als kijkers zien helaas wel wat anders, helemaal als dé vragen aan Autumn worden gesteld! In die zin gaat de film over jezelf groothouden, maar je ondertussen heel klein voelen in een grotemensenwereld.
Regie: Eliza Hittman
Cast: Sidney Flanigan | Talia Ryder | Théodore Pellerin | Ryan Eggold | Sharon van Etten
Speelduur: 101 minuten
2 gedachtes over “Never Rarely Sometimes Always”