De Duitse dramafilm Manifesto bestaat uit dertien verschillende verhalen, allen uit beroemde negentiende en twintigste-eeuwse manifesten. Er is één link tussen de verhalen: hoofdrolspeelster Cate Blanchett. Wat wij van Manifesto vinden, lees je in onze uit ongeveer 175 woorden bestaande B-recensie.
Het verhaal
Dertien verschillende verhalen, dertien verschillenden personages en allemaal gespeeld door één en dezelfde persoon: Cate Blanchett. Alle verhalen zijn fragmenten uit beroemde negentiende en twintigste-eeuwse manifesten. Dat varieert van het communisme tot aan Dogma.
Ons eindoordeel?
Manifesto is eigenlijk een verzameling van 13 kleine kunstwerken. Die kunstwerken samen vormen één groot kunstwerk, met als verbindende factor de magistrale Cate Blanchett. Elk kunstwerk – in dit geval elk verhaal – bekijk je weer anders. Bij het ene kunstwerk sta je nauwelijks stil terwijl het andere kunstwerk je nog wel even aan het denken zet. Of je nu arm of rijk bent, kunst is van iedereen. Maar of Manifesto ook voor iedereen is wegleggend, betwijfelen wij. Daar is de film soms net iets te filosofisch voor. Noem het zweverig. Je vraagt jezelf namelijk weleens af of de boodschap wel aansluit bij datgene wat we horen. Want als kunst van iedereen is, waarom dan zo filosofisch toelichten waarom dat zo is? Overigens moet je ook op de composities letten. Zeer fraai. Manifesto zet je dan ook aan het denken. Heel hard. En dat is maar goed ook!
Regisseur: Julian Rosefeldt
Cast: Cate Blanchett
Speelduur: 94 minuten
Gisteren bekeken en ik was er wel van onder de indruk, maar inderdaad een goede vraag of het niet te filosofisch is. Het zet je inderdaad aan tot nadenken. En indrukwekkend wat voor prachtige locaties ze er voor hebben gevonden.