De Franse animatie- en tevens feelgoodfilm Louise en Hiver gaat over de bejaarde Louise. Ieder jaar viert ze vakantie in Bretagne. Als ze de laatste trein mist, moet ze wachten tot familie haar op zal pikken. Want ze zullen haar toch wel missen? Wat wij van Louise en Hiver vinden, lees je in onze uit ongeveer 175 woorden bestaande B-recensie.
Het verhaal
De inmiddels bejaard Louise brengt iedere zomer door in Bretagne, tussen alle vakantie vierende gezinnen. Als het tijd is om weer huiswaarts te keren, mist ze de laatste trein. Ze blijft eenzaam en alleen achter in het dorpje. Inmiddels heeft ze een hutje op het strand gebouwd en heeft ze herinneringen aan vroeger. Haar familie zal haar toch wel oppikken?
Ons eindoordeel?
Louise en Hiver is een lieve film. De animaties zijn haast schilderachtig en door de artistieke vrijheid, wordt meer met de belevingswereld van de kijker gespeeld. Dat gebeurt meerdere malen, daar waar dit in een ‘echte’ film alleen met special effects mogelijk is. Wat zo mooi is aan deze film is hoe Louise van haar eenzaamheid iets heel moois kan maken, alleen maar door gebruik te maken van je fantasie. Wij kunnen ons ook wel voorstellen dat als je op een bepaalde leeftijd bent, berusting de beste oplossing is. Louise is zo een persoon, want waarom mokken als je het eigenlijk best wel goed hebt en je niet zo afhankelijk bent van anderen?
Regisseur: Jean-François Laguionie
Cast: Diane Dassigny | Dominique Frot
Speelduur: 75 minuten
Een gedachte over “Louise en Hiver”