La Miséricorde de la Jungle

recensie La Miséricorde de la Jungle

De drama- en oorlogsfilm La Miséricorde de la Jungle (The Mercy of the Jungle) gaat over sergeant Xavier en rekruut Faustin. Nadat zij hun bataljon zijn kwijtgeraakt, proberen ze het bataljon weer op te sporen. Dat is niet zonder gevaren. Wat wij van La Miséricorde de la Jungle vinden, lees je in onze recensie.

Het verhaal

Een weinig bekende oorlog, is de Congolese burgeroorlog. Na WOII is dit zelfs de meest dodelijke oorlog in 100 jaar tijd. De Rwandese sergeant Xavier en de rekruut Faustin raken hun bataljon kwijt. Ze reizen het bataljon achterna, maar dat is niet zonder gevaren in de jungle van Congo.

Ons eindoordeel?

Wie een keiharde en bloederige oorlogsfilm verwacht, komt van een koude kermis thuis na het zien La Miséricorde de la Jungle. Hoewel het een film is over een zeer ernstige oorlog, gaat het meer over verbroedering. Het tot jezelf komen en beseffen waar je nu eigenlijk mee bezig bent. Gelukkig hebben wij het niet als een koude kermis ervaren, eerder een warme kermis. Niet alleen de ogen van de twee mannen worden geopend, maar ook die van de kijker. Want kun je überhaupt wel een goede kant te kiezen in deze oorlog. Niet dat we nu alles van de oorlog afweten, maar de burgers zijn toch vooral het slachtoffer. Zowel van het Congolese leger als dat van de rebellen. Ja, waar ben je dan mee bezig?

Diepgang is er dus genoeg in de film. Dat is het fijne aan een film die over oorlog gaat, maar waar het eigenlijk maar om twee mannen gaat. Hoewel Faustin op het begin niet meer dan een hulpje is, ziet Xavier hem later toch anders. Dat komt doordat ze de conversaties aangaan. Dit groeit in de film, waardoor je ook Xavier gaat waarderen, waar je dat op het begin van de film niet doet. Er heerst geen mannencultuur meer en er is geen bullebak die ze opdrachten geeft. Natuurlijk, ze blijven vechten voor hun eigen leven, want het is nog steeds doden of gedood worden.

De jungle is een plaatje om te zien, maar niet om te zijn. Vijanden komen er ook genoeg voorbij. Niet alleen van de rebellen, maar ook van wilde beesten en ziektes. De belangrijkste vijand is misschien nog wel de heimwee. Heimwee die je kan smachten naar huis en die de concentratie wegneemt. Concentratie die hard nodig is met alle gevaren die op de loer liggen. Ook als kijker heb je die concentratie overigens nodig, want het zijn de conversaties die een succes van deze film maken.

Verwacht geen bloederige oorlogsfilm met La Miséricorde de la Jungle, maar een film die diepgang heeft. Wel prettig om het een keer van deze kant te bekijken.

Regie: Joel Karekezi
Cast: Marc Zinga | Stéphane Bak
Speelduur: 91 minuten

Share

Wil je reageren?

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.