Wij hebben de Spaanse documentaire La Chana gezien. Een documentaire over Antonia Santiago Amador, één van de grootste flamencodanseressen van de wereld. Met name in de jaren 60 en 70 maakte zij naam, waarna ze plotseling van de aardbodem leek te zijn verdwenen. Wat wij van La Chana vinden, lees je in onze uit ongeveer 175 woorden bestaande B-recensie.

Het verhaal

Antonia Santiago Amador was één van de grootste flamencodanseres van de wereld. Met name in de jaren 60 en 70 maakte zij naam, waarna ze plotseling van de aardbodem leek te zijn verdwenen. In La Chana komen we erachter waarom ze zo plotsklap verdween en dat die verdwijning zeker niet aan haar lag.

Ons eindoordeel?

La Chana speelt met je emoties. Dat komt grotendeels door Antonia, die heel passievol vertelt over haar verleden als flamencodanseres. Die passie heeft ze nog steeds, blijkt uit vele scenes. Vooral wanneer iemand haar niet kan volgen, zie je haar balen. Maar La Chana gaat niet alleen over het dansen, maar ook over haar liefdesleven. Je ziet en hoort dat ze heeft geleden en dat ze een deel van haar leven nooit meer terug zal krijgen, hoe graag ze dat ook wil. Als kijker voel je haar pijn.

Pijnlijk, soms hartverscheurend, maar vooral ook energiek. Dat is wat La Chana is. Probeer maar eens niet te tapdansen als je Antonia ziet dansen. Het ziet er zo simpel uit, maar is het uiteraard niet.

Regisseur: Lucija Stojevic
Cast: Antonia Santiago Amador
Speelduur: 83 minuten