De romantische komedie en dramafilm La Belle Époque gaat over zestiger Victor. Hij kan met behulp van Antoine veertig jaar terug in de tijd toen hij zijn grote liefde voor het eerst ontmoette. Wat wij van La Belle Époque vinden lees je in onze recensie.

Het verhaal

Victor is een zestiger, wiens leven in de war raakt als hij zakenman Antoine ontmoet. Antoine heeft namelijk een entertainmentbedrijf dat, via trucages en het naspelen van gebeurtenissen, cliënten terug in de tijd kan laten te gaan. Victor lijkt dat wel wat en besluit voor een week om veertig jaar terug te gaan in de tijd, toen hij zijn grote liefde voor het eerst ontmoette.

Ons eindoordeel?

La Belle Époque betekent vrijvertaald de mooie tijd. In het geval van van deze film denken wij de goede oude tijd. Want dat was het zeker voor Victor en zijn vrouw. Het ligt er dik bovenop, misschien wel iets te dik dat het nu niet goed gaat met het koppel. Net als bij Antoine en zijn vriendin.

Het teruggaan in de tijd is leuk bedacht. Daardoor ontstaat er een film in een film, met een extra verhaallijn. Die verhaallijn is soms wat warrig, maar het knappe laatste half uur redt de film. Onverwachts voor ons, maar de lach verscheen zowaar op ons gezicht. Wat een romantiek ook, eindelijk. Niet in doen en laten, maar in woord. In zekere zin kan de film ook wel een een eyeopener zijn. Want het gras bij de buren is niet altijd groener én, voor de boomers onder ons, vroeger was niet altijd alles beter.

La Belle Époque kende een stroeve start, maar het laatste deel redde de film. Daar komt alles samen wat ze in het eerste deel van de film al duidelijk proberen te maken. En nee, vroeger was niet alles beter.

Regie: Nicolas Bedos
Cast: Daniel Auteuil | Guillaume Canet | Doria Tillier | Fanny Ardant
Speelduur: 115 minuten