De dramafilm Journeyman gaat over bokser Matty Burton. Na zijn laatste gevecht raakt hij in een coma. Als hij ontwaakt moet hij alles opnieuw leren. Zijn vrouw Emma is daarbij zijn steun en toeverlaat. Wat wij van Journeyman vinden, lees je in onze recensie.

Het verhaal

Matty Burton is wereldkampioen boksen. Aangezien hij dat wil blijven, gaat hij nog één keer de uitdaging aan, voordat hij met pensioen gaat. Hij wint, maar verliest tegelijkertijd ook. Bij thuiskomst raakt hij namelijk in een coma, door een vertraagde reactie op een klap. Eenmaal ontwaakt moet hij alles opnieuw leren. En dat gaat niet zomaar vanzelf en zonder de hulp van anderen. Zijn vrouw Emma speelt daarin in ieder geval een heel belangrijke rol.

Ons eindoordeel?

Journeyman is net een zoete suikerspin. De eerste hap is lekker, maar na twee happen ben je er ook wel klaar mee. Te zoet, te gemaakt. En dat terwijl Paddy Considine nog meer dan behoorlijk acteert.

We hadden een beetje moeite met de tijdlijn. Als in, wat speelt wanneer af. Dat was niet altijd duidelijk en daardoor storend. Zit er een dag tussen de scènes, of nog veel langer, wat soms wel het geval was. Iets meer structuur was voor ons fijn geweest. Daarnaast houden wij van mooie muziek. Die zit in deze film, maar past eigenlijk helemaal niet. De makers zetten klassieke muziek in om een scène extra zielig te maken. Dat werkt alleen als je ook meeleeft met de personages. Dat doe je slechts af en toe, waardoor de muziek geen toegevoegde waarde heeft. Alleen het nummer Into My Arms van Nick Cave & the Bad Seeds was op zijn plaats.

Journeyman is geen filmhuisfilm, maar ook geen commerciële film. Je ziet dat de makers daar geen keuze in hebben gemaakt. Dat doet afbreuk aan de film.

Regie: Paddy Considine
Cast: Paddy Considine | Jodie Whittaker | Tony Pitts | Paul Popplewell 
Speelduur: 92 minuten