De dramafilm Jesus Egon Christus gaat over de met psychische problemen kampende Egon, die op de boerderij terechtkomt van een evangelische priester. Dat lijkt weinig indruk te maken op Egon, die zijn eigen weg vaart. Wat wij van Jesus Egon Christus vinden, lees je in onze recensie.
Het verhaal
Egon heeft een psychische beperking. Een evangelische priester heeft de oplossing; god. Egon komt dan ook terecht in een boerderij waar ook andere mensen met psychische problemen en ex-verslaafden aanwezig zijn. Egon is door zijn beperking een buitenbeentjes, maar zoekt vooral zijn eigen weg. Toch heeft de priester meer invloed op Egon dan gedacht.
Ons eindoordeel?
Hoewel Jesus Egon Christus slechts 51 minuten duurt, boeit de middellange eigenzinnige film wel. Wat ze nu eindelijk met het verhaal willen vertellen blijft een beetje onduidelijk, maar ik heb mij er kostelijk mee vermaakt. Mede door het geweldige acteerwerk van nieuwkomer en tevens muzikant Paul Aràmbula, die me overigens aan Barry Keoghan deed denken.
De film is rauw in de manier van filmen en vaak zit de camera op de huid, waardoor de film ook documentaire-achtig aandoet. Egon zelf is, onbedoeld, ook wel een humoristisch mannetje, die ook het bloed onder de nagels van anderen kan halen. Andere personages – die rechtstreeks uit de verslavingsklinieken van Berlijn zijn gecast – zijn ook grappig. Zo vond ik het contrast tussen de Nazi en de persoon met het syndroom van Down die een EU-trui droeg best wel groot. Ze leven gewoon heel gebroederlijk naast elkaar. En godzijdank is daar Jezus, want die redt ons allemaal. De film lijkt vooral een hak te zetten tegen het geloof.
En dat laatste nummer van Devandra Banhart, daar mag je echt voor blijven zitten. Prachtig. Maar wat de film nu uiteindelijk echt wil vertellen. Geen idee. Een langere film zou fijn zijn, voor extra verdieping. Over Egon zelf bijvoorbeeld. Waar komt hij vandaan en waar komen andere vandaan. En de priester, wat is zijn doel. Veel vragen dus nog in dit open verhaal.
Jesus Egon Christus is een eigenzinnige open film die (onbedoeld) ook humoristisch is. Het verhaal blijft mij wat onduidelijk, maar de documentaire-achtige rauwe stijl sprak mij aan. Net als het geweldige acteerwerk van hoofdpersoon Paul Aràmbula. Graag een langere film, voor meer verdieping.
Regie: David Vajda | Saša Vajda
Cast: Paul Aràmbula | Sascha Alexander Geršak | Roxanna Stewens
Speelduur: 51 minuten
Releasedatum: 2-6-2021 (IFFR)
