Jeanne Dielman, 23, Quai du Commerce, 1080 Bruxelles

recensie Jeanne Dielman, 23, Quai du Commerce, 1080 Bruxelles

De dramafilm Jeanne Dielman, 23, Quai du Commerce, 1080 Bruxelles gaat over Jeanne, die alleen met haar tienerzoon woont. Iedere dag is hetzelfde voor haar, waarbij huishoudelijke taken de boventoon voeren. Wat wij van Jeanne Dielman, 23, Quai du Commerce, 1080 Bruxelles vinden, lees je in onze recensie.

Het verhaal

Als kijker volg je veertiger Jeanne drie dagen lang, die alleen met haar tienerzoon woont. Ze doodt haar tijd met het doen van huishoudelijke klusjes. Koken, schoonmaken en boodschappen. Dat is bijna alles wat ze doet. Dat en seks hebben voor geld. Iedere dag, terwijl ze bezig is met het schillen van de aardappelen.

Ons eindoordeel?

Over het uitspreken van titel van deze film, Jeanne Dielman, 23, Quai du Commerce, 1080 Bruxelles, doe je ongeveer net zo lang als dat de film zelf duurt. Welgeteld 202 minuten lang duurt dit pareltje. Een tijdloze film die zijn tijd – de film stamt uit 1975 en verscheen op IFFR in 1976 – vooruit was. Lang leve Jeanne!

De leegte die Jeanne ervaart, zie je ook als kijker. Niet alleen in haar troosteloze en misère leven, maar ook in de shots waarin Jeanne te zien zijn. Die shots zijn namelijk omgeven door leegte. En als haar zoon er dan is, dan is er nog steeds leegte. Ze spreken elkaar nauwelijks. Er wordt sowieso weinig gepraat in dit fascinerend trage schouwspel, maar er wordt wel veel gezegd in beeld.

Beeldtaal doet namelijk veel. In deze film is die beeldtaal zelfs sprekend. Het gedrag van Jeanne en haar zoon is daar debet aan. Lichten constant aan en uit doen, iedere dag hetzelfde patroon, de vrouw doet haar vrouwending en de man laat zich vertroetelen door een vrouw. Een soort Groundhog Day, waarbij iedere dag hetzelfde is. Om maar te zwijgen over het constant aanwezige inschijnende verlichting van de overkant van de straat. Dat is veelzeggend over het leven van de twee.

Dat alles gevat door een vaste camera. Als kijker ben je haast de cameraman. Je observeert, je aanschouwt en je ervaart, tot de uiteindelijke climax. En die climax mag er zijn. Je moet er als kijker alleen even op wachten. Want als je patroon wordt verstoord, weet je niet altijd hoe je reageert. Bij Jeanne is dit duidelijk in beeld vervat. Je ziet namelijk patronen vervagen, het perfectionisme verdwijnt, een oppasbaby krijst in haar bijzijn en niets lijkt Jeanne meer uit te maken. De rust heeft plaatsgemaakt voor opgekropte maar verborgen woede. Alsof een vrouw nooit iets anders kan!

Jeanne Dielman, 23, Quai du Commerce, 1080 Bruxelles is een tijdloze parel waarin je een fascinerend traag schouwspel krijgt voorgeschoteld. Beeldtaal is tot in perfectie uitgevoerd. Weinig praten, maar tegelijkertijd veel zeggen. Overigens blijken Dreft en Jupiler de tand des tijds te hebben doorstaan!

Regie: Chantal Akerman
Cast: Delphine Seyrig | Jan Decorte | Henri Storck | Jacques Doniol-Valcroze
Speelduur: 202 minuten
Releasedatum:
1975

Share

Een gedachte over “Jeanne Dielman, 23, Quai du Commerce, 1080 Bruxelles

  1. Hoi Bart, een mooie bespreking! Leuk dat je zo enthousiast bent. Het is inderdaad een bijzondere film, eentje die anders is dan alle andere films die ik ken. En je moet er wel het nodige zitvlees voor hebben, zeker als je hem in een ruk wilt bekijken. Groetjes, Erik

Wil je reageren?

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.