De komische horror en dramafilm In Fabric draait om een rode jurk. Een rode jurk die voor een onverklaarbare onheil zorgt, met slachtoffers. Wat wij van In Fabric vinden, lees je in onze recensie.
Het verhaal
Er was eens een rode jurk… Ja, dat begint als een sprookje, maar niets is minder waar. Want deze rode jurk, die uniek is en vaak van eigenaar wisselt, laat steeds weer slachtoffers achter. Onverklaarbaar en met alleen maar onheil. Zo maakt de jurk een blind date mee, komt in een kringloopwinkel terecht en zelfs een wasmachinemonteur krijgt met de rode jurk te maken. Wie is er wel veilig?
Ons eindoordeel?
Een bijzondere film is In Fabric. Bijzonder op een leuke manier. Een echte horrorfilm kun je het eigenlijk niet noemen. Het is eerder een psychologische fictieve thriller met een boodschap. Want ja, die rode jurk staat wel degelijk voor iets. Heel de film heeft een boodschap aan jou als kijker. De wereld waarin wij leven is namelijk zo gek als een deur en wij slikken alles voor zoete koek. Die jurk is eigenlijk nog niet eens het raarste, dat zijn de mensen er omheen.
Het acteerwerk is heerlijk vertrouwd Brits, de kleuren zijn op een positieve manier flets (passend bij de jaren 80), met uitzondering van de rode jurk. Een jurk die zo kleurrijk is dat je er ook niet omheen kunt. De rest zie je haast niet meer als de jurk in beeld is. De jurk speelt de centrale rol. De hoofdrol zelfs. De overige acteurs en actrices zijn slechts passanten en verbindende factoren. En hoewel de jurk felrood is, is de ziel donker. Donkerder dan de hel! Misleiding heet dat. En we trappen er allemaal in. We lopen mee met de menigte.
Ow, en grappig is In Fabric trouwens ook. Al moeten we ons daardoor niet teveel laten afleiden, want de boodschap blijft duidelijk. Want neem je die boodschap niet serieus, dan weten wij niet of de film begrepen is.
Regie: Peter Strickland
Cast: Marianne Jean-Baptiste | Fatma Mohamed | Leo Bill | Hayley Squires
Speelduur: 118 minuten
Grappige benadering. Dat haalde ik er ook wel uit, maar ik vond het meer een kritische noot naar de economie. Zoals Fight Club dat ook deed. Blind door koopzucht en het altijd maar alles willen cq moeten hebben.
Ja, heb je ergens ook wel een punt. Misschien gaan die economie en onze hebberigheid ook wel hand in hand.