I, Daniel Blake is de eerste film die we zagen op het PAC festival. Een Britse film van (de eigenlijk al gepensioneerde) Ken Loach over een Britse meubelmaker die ziek wordt en in de mallemolen van de bureaucratie terecht komt. Wat vonden wij van I, Daniel Blake, die vanaf 23 november in de bioscopen is te zien? Daar hebben wij wel een lange C-recensie voor over!
Het verhaal
De film gaat logischerwijs over Daniel Blake, een 59 jarige meubelmaker. Door hartproblemen is hij genoodzaakt te stoppen met werken. Normaliter kom je dan in een traject waardoor je niet meer hoeft te werken. Bij Daniel is dat toch net iets anders, aangezien hem (min of meer) wordt verplicht om toch weer op zoek te gaan naar een nieuwe baan! Oftewel, je zorgt maar voor je eigen inkomen want je bent niet ziek genoeg. Daarnaast helpt hij ook nog eens de alleenstaande moeder Katie, die het ook al niet gemakkelijk heeft. Zorgt Daniel niet teveel voor anderen, en vergeet hij zichzelf daarbij niet een beetje?
Ons eindoordeel?
De Gouden Palmwinnaar van Cannes stelt niet teleur. Helemaal niet zelfs, wij vinden het een aanrader. Zoals we van Loach gewend zijn stelt hij ook dit keer een maatschappelijk probleem aan de kaak. Dat probleem is dusdanig dat je jezelf als kijker beseft dat je het maar al te goed hebt. Of althans, wij hebben het goed; voor anderen kunnen wij niet spreken.
Daniel wordt veel onrecht aangedaan, iets wat we vaak zien in I, Daniel Blake. En Daniel is helaas niet de enige. Dat onrecht wordt misschien wel net iets teveel in beeld gebracht, maar toch leef je mee met hem. Op een realistische manier kom je meer over hem te weten. Zo denkt hij vaak eerst aan anderen en dan pas aan zichzelf.
Voor ons waren de acteurs en actrices onbekend, maar dat deed niets af aan de acteerprestaties. Op deze manier kun je jezelf gemakkelijker in de personages verplaatsen dan dat er bekendere acteurs worden gebruikt. Dat komt de film ten goede. Wij houden overigens ook wel van een tranentrekker, iets wat I, Daniel Blake ook is.
Is er dan niets op de film aan te merken? Ja, zeker wel. Eigenlijk is de film redelijk voorspelbaar en weet je als kijker wat er gaat gebeuren. Ligt dat aan het verhaal? Deels, maar ook aan Ken Loach. Als je zijn werk kent, weet je ongeveer wel hoe een film van hem afloopt. Dat neemt niet weg dat I, Daniel Blake nog steeds een goede film is, waarvan je eigenlijk niet wil dat het in het echt gebeurt: helaas gebeurt dat toch! Een film waarvoor wij graag naar de bioscoop gaan!
Regie: Ken Loach
Cast: Dave Johns | Hayley Squires | Briana Shann | Dylan McKiernan
Speelduur: 100 minuten
Heb je wel geslapen? 😉 Van alle films gisteren was dit toch wel m’n favoriet.
Hahaha, ik had al veel voorwerk gedaan, dat scheelt. Maar dit was ook mijn favoriet 🙂
Dat scheelt ja. Je weet, ik ga van tevoren zo blind mogelijk en dan kan je dat voorwerk dus niet doen 🙂
Dit was met stip ook mijn nr. 1. Hartverscheurend en er 1 om je enorm over op te winden. Loach op zijn best.
Ja, zoals zo vaak bij films van hem. Hij is daar wel een kei in.