De dramafilm Hemel gaat over de jonge vrouw Hemel. Ze is altijd alleen met haar vader geweest, wat ervoor zorgt dat ze andere mannen niet serieus neemt. Wat wij van Hemel vinden, lees je in onze recensie.

Het verhaal

Hemel is opgegroeid met alleen maar haar vader. De band tussen de twee is zo sterk, dat ze andere mannen niet serieus neemt. Ze ziet die mannen alleen maar als speelballen. Ook vindt ze het lastig als er vrouwen in het leven van haar vader zijn. Als haar vader een serieuze relatie krijgt, moet ook zij verder en haar verdriet achter zich laten. Maar dat is niet zo gemakkelijk.

Ons eindoordeel?

De verhouding tussen vader en dochter is in deze film bijzonder te noemen. Of dat dan bijzonder vies, bijzonder opmerkelijk of bijzonder raar is mag jij als kijker zelf bepalen. Wij vinden het een combinatie van alle drie. Wat dat betreft slaagt Sacha Polak – die met deze film haar debuut maakte – erin om je een mening te laten vellen. Ook niet zo moeilijk, want het gelijknamige personage kun je haast niet leuk vinden. Verwend, brutaal en zich gedragend als een 13-jarige, doen je haar niet echt leuk vinden. En haar vader is wat dat betreft geen haar beter. Hij lijkt zijn dochter altijd gelijk te geven. Dat lijkt ons ook niet altijd heel slim. Dat gaat uiteindelijk ook ten koste van jezelf. Zowel Hannah Hoekstra als Hans Dagelet zetten hun rollen overtuigend neer.

Door de verschillende hoofdstukken kom je steeds meer te weten. Niet alles, maar wel genoeg om te weten hoe de (te innige) relatie tussen vader en dochter is ontstaan. Dat er ergens nog een trauma hangt blijkt ook wel. Dat moet haast ook wel, want hoe kun je jezelf anders zo gedragen.

Hemel is een bijzondere film, waarbij je een hekel krijgt aan het gelijknamige personage. Tenzij je zelf ook zo in elkaar steekt, maar dat hopen we niet voor je.

Regie: Sacha Polak
Cast: Hannah Hoekstra | Hans Dagelet | Rifka Lodeizen
Speelduur: 80 minuten