De thriller Harpoon gaat over Richard, zijn vriendin en zijn beste vriend. Ze gaan een harpoen testen op zee, maar de sfeer slaat om nadat Richard iets heeft ontdekt. Als ze de boot vervolgens ook niet meer start, is het overleven geblazen. Wat wij van Harpoon vinden, lees je in onze recensie.

Het verhaal

Richard krijgt van zijn vriendin en beste vriend een harpoen. Want wat moet je iemand die alles al heeft toch geven? Een harpoen dus. Ze gaan de zee op om die harpoen te testen. Eenmaal daar aangekomen, komt Richard achter een geheim, wat ervoor zorgt dat de sfeer op de boot omslaan. Als vervolgens de boot het niet meer doet, er geen water en eten meer is en alle hulpmiddelen ook al overboord zijn gegaan, wordt het overleven. Overleven waarbij de drie zelfs kannibalisme overwegen. Alleen wie offert zich op?

Ons eindoordeel?

Men nemen een boot, twee mannen en een vrouw, een harpoen en een oceaan, men maakt daar een goed script omheen, en voilà, daar is Harpoon. De opening is eigenlijk best wel grappig. Een voice-over die ons uitlegt wie de personages zijn, op een gortdroge manier. Een goede manier wel, want daardoor weet je gelijk hoe de personages in elkaar steken.

Als het op het acteerwerk aankomt, dan zijn we niet overtuigd. Alleen Munro Chambers groeit in zijn rol. Ook het geluid kan beter. Als mensen in het water liggen en gaan praten, dan moet je verdomd goed luisteren om te horen wat die persoon zegt. En in een film waarin ieder woordje belangrijk is, is dat essentieel. Het einde is toch echt wel het hoogtepunt van de film. Eigenlijk heel erg hilarisch. ‘Karma is a bitch‘ zullen we maar zeggen. Geen moment verwacht je dat einde in ieder geval. Net als dat de hele film onvoorspelbaar en spannend is.

Harpoon heeft een goed script en een goed einde. Het acteerwerk had nog wat overtuigender gemogen, maar vermakelijk en bloederig is de film zeker.

Regie: Rob Grant
Cast: Munro Chambers | Emily Tyra | Christopher Gray
Speelduur: 82 minuten