De dramafilm en thriller God of the Piano gaat over Anat, die begenadigd pianiste is. Ze krijgt een doof zoontje. Dat schopt haar idee in de war om het muzikale talent in de familie voort te zetten. Ze doet er toch alles aan om dat voor elkaar te krijgen. Wat wij van God of the Piano vinden, lees je in onze recensie.

Het verhaal

Anat is een begenadigd pianiste. Zittend achter haar vleugel, breken haar vliezen. Helaas voor haar is haar zoontje vanaf zijn geboorte doof. Toch doet ze er daarna alles aan om van haar zoontje een pianogrootheid te maken. Doof of niet, de muzikale en gerespecteerde familie kan haast niet zonder opvolger. Vraag is alleen of Anat daar niet te ver in gaat, om hem zo op te voeden.

Ons eindoordeel?

Films waarin een piano centraal staat, we hebben ze vaker gezien. The Pianist, La Pianiste en La Tourneuse de Pages zijn slechts enkele goede voorbeelden. God of the Piano is ook zo een film, waarin de piano de hoofdpersoon is, en de overige personages een bijrol hebben. Het is tenslotte de piano die bepalend is!

Het is lastig om niet teveel spoilers weg te geven, maar we gaan ons best doen. Het liefdeloze verleden dat Anat heeft gehad blijkt uit alles. Fysiek contact met haar man is er nauwelijks en ze heeft een vader die hoge verwachtingen heeft van alles en iedereen. Dus ook van zijn kleinzoon. En aangezien Anat nogal gevoelig is voor wat haar vader denkt, doet ze eigenlijk hetzelfde bij haar zoon. Noem het verwaarlozing om datgene te bereiken wat je vader wil. Niet echt een opvoeding die wij voor ogen hebben. Aan de andere kant, ze weet niet beter. Van wie had ze het anders moeten leren, want een moeder komt nooit in beeld. Had ze die überhaupt wel?

We moeten zeggen dat hoewel het een trage film is, de diepgang zeer zeker wel aanwezig is. Je moet er alleen even op wachten. Want waarom haar zoontje doof is, lijkt raar, maar is het eigenlijk niet. Dat heeft met een verleden te maken waar ze klaarblijkelijk weinig vanaf weet. En je raad al door wie dat komt. Inderdaad, haar vader, de god van de piano. Die gelaagdheid zorgt voor twee verhaallijnen, waarbij de ene zo ondergeschikt is, dat deze haast niet op lijkt te vallen. Slim!

Storend vonden wij meerdere overgangen tussen scènes. Muziek of conversaties die overgingen in nieuwe scènes, waardoor je als kijker even de draad kwijt bent. Alsof er iets mis was met de montage. Bedoeld waarschijnlijk, maar voor ons werkte het niet. De inhoud was goed genoeg, dus dat niet werkende montagetrucje had achterwege kunnen blijven.

God of the Piano staat synoniem voor alles wat wij niet voor ogen hebben bij een goede opvoeding. Je eigen belang voorop stellen voor het plezier van je kind. En dat alles voor wat goedkeuring. Blijf bij jezelf en doe niet wat een ander van je verwacht.

Regie: Itay Tal
Cast: Naama Preis | Ze’ev Shimshoni | Andy Levi | Ron Bitterman | Leora Rivlin
Speelduur: 80 minuten