Fin de Siglo

recensie Fin de Siglo

De dramafilm Fin de Siglo gaat over twee mannen in Barcelona, die elkaar na 20 jaar weer toevallig tegen het lijf lopen. Veel is veranderd, iets wat de mannen dan ook bespreken. Wat wij van Fin de Siglo vinden, lees je in onze recensie.

Het verhaal

Ocho is een schrijver die tegenwoordig in Amerika woont. Op zijn vakantie in Barcelona komt hij de knappe Javi een paar keer tegen. Ze zeggen niets tegen elkaar, maar als Javi hem dan nog een keer ziet, vraagt hij hem naar binnen. De mannen hebben seks maar raken daarna ook in gesprek. Ze blijven elkaar zien. Dan komt Ocho erachter dat ze elkaar al kennen, van 20 jaar gelden. Tijden zijn veranderd en de mannen bespreken hun huidige leven.

Ons eindoordeel?

Wat een rust op het begin van Fin de Siglo, juist wat met een vakantie vaak ook de bedoeling is. Dat die vakantie vervolgens omslaat naar een vakantie vol herinneringen is mooi, maar ook pijnlijk.

Wat is het overigens stil in Barcelona, waar deze film is opgenomen. Wij gokken dat enkele scènes in de vroege ochtend zijn geschoten, want aan het strand en in Parc Guell is het anders nooit zo stil. Dat de twee mannen elkaar regelmatig tegenkomen is dan ook nog een toevalligheid. Niet het allerbeste acteerwerk zien we, maar wat een sterk verhaal. Die herinneringen zijn dus mooi, maar dus ook confronterend. Dat blijkt wel uit het einde van de film. Dat einde maakt deze film sterk en wij waren dan ook onder de indruk. Hoe je je eigen leven ook plant, dat kan altijd anders gaan.

Rond heel de film hangt overigens een prettig ontspannen sfeer. Je krijgt er een bepaald warm gevoel bij. De openheid van de twee mannen, maar ook de tijd nemen om te luisteren naar elkaar en keuzes te respecteren. Dat alles samen met de sfeer van de stad, de gekozen locaties en het filmwerk, zorgen voor die fijne sfeer.

Fin de Siglo heeft een fijne sfeer en een meer dan goed einde. Dat het acteerwerk dan niet top is vergeet je daardoor. En over dromen gesproken, want je leven gaat niet altijd zoals gepland, zo blijkt wel. Pijnlijk confronterend.

Regie: Lucio Castro
Cast: Juan Barberini | Ramon Pujol | Mia Maestro,
Speelduur: 84 minuten

Share

Wil je reageren?