De dramafilm Figlia Mia gaat over de nog net negenjarige Vittoria. Als ze erachter komt dat haar moeder niet haar echte moeder is, maar een andere vrouw in het dorp, gaat ze op ontdekking. Wat wij van Figlia Mia vinden, lees je in onze recensie.

Het verhaal

Vittoria is nog net geen tien jaar al ze er achterkomt dat haar moeder Tina, niet haar biologische moeder is. Als ze die biologische en onverantwoordelijke moeder Angelica eindelijk ontmoet, gaan te tegen de zin van Tina in steeds meer tijd met elkaar doorbrengen. Gaat dat wel goedkomen?

Ons eindoordeel?

Figlia Mia is een gevalletje dat het script goed is, maar waar de uitvoering niet bij ons past. Niet dat het acteerwerk slecht is – vooral Rohrwacher en Casu overtuigen (Golino niet), maar het zijn meer de randzaken. Het camerawerk is één van die storende factoren, net als het continu plotseling afkappen van scènes en muziek. Boem, bats, volgende scène. Zoiets. Het was wel lekker rauw, dat is dan wel weer mooi.

Wat we ook zeer zeker konden waarderen was de ontdekkingstocht van Vittoria. Aan de ene kant de zekerheid en vastigheid van haar moeder Tina, maar aan de andere kant het loslaten en de onzekerheid van Angelica. Dat laatste is vooral spannend, omdat ze thuis in een beschermde wereld leeft van haar overbezorgde moeder. De spanning tussen beide moeders is ook zeker voelbaar. Alleen jammer dat de film ons op het emotionele vlak niet genoeg raakt. Daarvoor gebeurde misschien wel te weinig.

Figlia Mia heeft een goed script, is rauw en enkele actrices overtuigen, maar emotioneel gezien raakte de film ons niet genoeg om te overtuigen. En dat laatste is toch wat een film bij ons net wat beter maakt.

Regie: Laura Bispuri
Cast: Sara Casu | Alba Rohrwacher | Valeria Golino
Speelduur: 96 minuten