Ema

recensie Ema

De dramafilm Ema gaat over een jonge danseres die haar geadopteerde zoon heeft afgestaan. Daar baalt ze van, dus ze wil hem terug en heeft daar veel voor over. Wat wij van Ema vinden, lees je in onze recensie.

Het verhaal

Ema is een danseres, die niets liever wil dan haar zoon weer zien. Die geadopteerde zoon had ze samen met haar man Gastón afgestaan. Waarom zou je denken? Omdat hij onhandelbaar was. Haar strijdt gaat onverminderd door, waarbij iedereen die op haar pad komt moet wijken. Ook haar huwelijk komt hierdoor op de tocht te staan.

Ons eindoordeel?

De film Ema gaat over Ema, dus het is logisch dat zij centraal staat. Ook in beeld staat zij, als ze in beeld is, bijna altijd centraal. De mensen om haar heen hangen er als het ware bij. Je kunt overigens ook niet om haar heen, want haar strakke geperoxideerde coupe valt wel op. Ze spat van het scherm. Laat dat ook maar over aan Larraín, want die beheerst de kunst van de cinematografie. Zijn eerdere films NO, El Club, Jackie en Neruda zijn daar het bewijs van. Ook in die films ‘shinen’ zijn protagonisten.

Ze is ook wel een bijzonder persoon hoor, net als de film zelf, die ook bijzonder is. Zo een film waarvan je eigenlijk niet helemaal weet wat je er nu van vond. De soundtrack van Nicolas Jaar zorgt in ieder geval voor de nodige spanning en beleving, passend bij de beelden. Spanning hangt er eigenlijk altijd wel, omdat je niet weet waar het verhaal gaat eindigen. Is Ema nu goed of slecht, is Polo nu goed of slecht en is Gastón nu goed of slecht? Allen zijn in ieder geval manipulatief, met Ema voorop, waarbij niet alleen medespelers maar ook de kijker in dit geval subdominanten zijn. We laten ons leiden door wat Larraín wil dat we zien. Hij dwingt ons op onze knieën.

En laten we eerlijk zijn, zij is gewoon een opstandig kutwijf dat altijd haar zin wilt. Het goed doordachte einde is daar het bewijs van. Die zagen we niet aankomen. Alleen maar lof daarvoor. Toch lijkt er iets te ontbreken aan de film. Het verhaal is net te eenzijdig. Is een gevoelskwestie hoor. Uiteindelijk vinden we het, na even te hebben nagedacht, een goede film. Maar Larraíns beste? Nee, dat dan weer niet. Misschien wel de bijzonderste.

Ema gaat over een nogal manipulatief persoon die altijd haar gelijk wilt. Iedereen om haar heen gaat op de knieën, net als jij als kijker. Ook is de soundtrack het benoemen waard, want die zorgt voor extra spanning.

Regie: Pablo Larraín
Cast: Mariana Di Girolamo | Gael García Bernal
Speelduur: 102 minuten

Share

Wil je reageren?

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.