El Principe

recensie El Principe

De dramafilm El Principe gaat over Jaime, die in een dronken bui een vriend neersteekt. In de gevangenis leert ‘The Stallion’ hem alle kneepjes van het vak. Wat wij van El Principe vinden, lees je in onze recensie.

Het verhaal

Jaime moet de Chileense gevangenis is, want in een dronken en jaloerse bui, steekt hij zijn beste vriend neer. In die gevangenis aangekomen, is hij al snel het lievelingetje van ‘The Stallion’. Ben je vrienden met hem, dan zit je goed. Het geluk van Jaime is dat hij er goed uitziet, waardoor hij een streepje voor heeft. Nu nog leren hoe het gevangenisleven er echt aan toe gaat.

Ons eindoordeel?

El Principe kijkt alsof je naar een schilderij kijkt, waar je maar naar blijft kijken. Neem de afbeelding bij deze recensie bijvoorbeeld, het is net een moderne Rembrandt. Je blijft dingen zien, je blijft je dingen afvragen. De start van deze film is daar ook een voorbeeld van. Meteen zit je in de film en vraag je je af wat er is gebeurd. De kijker zal geduld moeten hebben. Eerst observeren en dan pas oordelen. Dat deden wij dan ook!

Prachtig gefilmd met veel donker en natuurlijk licht en aandacht voor de hoofdrolspelers. Het donkere hok waar ze in zitten is ook niet bedoeld voor de zon. Die zon is er buiten. Tenzij je hoop hebt, dan is er licht, net als een enkel raam in de cel. Dat beetje licht blijft hoop geven. Verlies je de hoop, dan is er ook geen licht meer.

De flashbacks zijn op het begin erg aangenaam, maar naarmate de film vordert heb je er op een gegeven moment ook wel genoeg van. De film werkt duidelijk ergens naartoe. Daar slaat de maker ook in door. Ietsjes minder was ook goed geweest. Jaime is duidelijk op zoek naar een voorbeeld, een vader die hij nooit heeft gehad. En waar Jaime onzeker is op het begin, is het op een einde een vastberaden jongeman. Dat verschil vonden wij wel heel groot. Te groot en daardoor ongeloofwaardig.

El Principe is als een schilderij om te kijken. Cinematografisch fraai en je ziet dingen waar je meer over wilt weten. In flashbacks overdrijft de film op een gegeven moment wel en de geloofwaardigheid is op het einde ook niet meer wat hij moet zijn. Daarvoor is de transformatie van Jaime te groot voor ons!

Regie: Sebastian Muñoz
Cast: Alfredo Castro | Juan Carlos Maldonado | Gastón Pauls
Speelduur: 96 minuten

Share

Wil je reageren?

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.