De dramafilm Eco Village gaat over songwriter Robyn, die haar slaapkamer verruilt voor een boerencommune. Alleen niet iedereen ziet haar graag komen. Wat wij van Eco Village vinden vinden, lees je in onze recensie.
Het verhaal
Robyn is wel klaar met haar slaapkamer, waar ze zich lange tijd trerug trok om muziek te maken. Ze besluit naar een boerencommune te vertrekken in de staat New York. Eenmaal daar, wordt ze gebeten door een teek, maar klusjesman Jake schiet te hulp. De twee krijgen een relatie, iets waar zo een beetje iedereen in het hechte dorp zo zijn bedenkingen bij heeft. Met name de oprichter van het dorp, Ursula, houdt een oogje in het zeil.
Ons eindoordeel?
Sidney Flanigan speelt Robyn in Eco Village. Die kun je kennen van Never Rarely Sometimes Always (2020). Dat alleen al is een reden deze film te gaan kijken. Overigens ook als je van muziek houdt, met in het bijzonder de door Phoeb Nir zelf geschreven Knock on the Door (ik ga daar heel goed op, zeker in combinatie met de omgeving waar dit alles zich afspeelt).
Eigenlijk krijg je gewoon een soort camping vibe, met name aan het begin van deze film. Vrijheid, blijheid. Zo lijkt het, waant gaandeweg verandert er wel het een en ander. Even terug naar het begin, want wat een lekkere opening, met die teek. Hup paté, broek omlaag en checken of er een teek zit. Eigenlijk weet je vanaf dat moment waar je aan toe bent, met vunzige en te waarderen humor als resultaat.
Eigenlijk is het gewoon een B-film waar je naar kijkt, met bijbehorend laag budget. Korrelig in beeld, wat op zich ook wel prettig kijkt en past bij het wat vage verhaal. Dat vage verhaal resultaat uiteindelijk in een vreemd en onverwachts einde, want niets is wat het lijkt!
Eco Village geeft lange tijd een camping vibe, maar is ook vaag. Het vreemde en onverwachtse einde doet je beseffen dat niets is wat het lijkt. Heerlijk is de vunzige humor.
Regie: Phoebe Nir
Cast: Sidney Flanigan | Alex Braeux | Lindsay Burdge | Stephen Gurewitz
Speelduur: 82 minuten
Releasedatum: 1-2-2024 (IFFR)
