De dramafilm Desterro gaat over Laura en Israël, die een vijfjarig zoontje hebben, maar ook een passieloze relatie. Laura vertrekt en overlijdt tijdens haar reis naar Argentinië. Israël besluit dit niemand te melden. Wat wij van Desterro vinden, lees je in onze recensie.

Het verhaal

Laura en Israël zijn begin dertig en hebben een vijfjarig zoontje. Lijkt leuk, is het niet, want interesse voor elkaar hebben ze niet meer. Laura besluit van de een op de ander dag te vertrekken, richting Argentinië, zonder iets te zeggen. Tijdens die reis overlijdt ze, maar Israël vertelt dit aan niemand!

Ons eindoordeel?

Soms lees je een beschrijving van een film en dan denk je dat die film wel bij je past. Dat was ook het geval bij Desterro. Lees hierboven maar eens. Ziet er veelbelovend uit, toch? Die film leek ons dus wel wat. Hoe klote is het dan dat de film echt totaal niet is bij wat je verwachte. Wij vonden hem echt slecht.

De filmmaakster is van oorsprong een dichter en dat was te merken. Er zat zoveel diepgang in de film dat wij de draad al snel kwijt waren. Je kunt ook teveel diepgang in een film stoppen. Hoofdstukken die in een andere volgorde werden vertoond, rare nietszeggende shots, soms zelfs een vieze lens en conversaties die nul komma nul toevoegden. Die busreis was toch echt wel het toppunt van nietszeggendheid. Dat hij passieloos is snappen we nog, gezien het verhaal. Andere rare verhaallijnen snapten we dan weer niet (waarom houdt Israël bijvoorbeeld haar dood achter voor anderen?).

De filmmaakster heeft zeker een gewaagde keuze gemaakt om haar film zo op te bouwen en in elkaar te steken. Ons raakte het door die opbouw totaal niet. Al zullen er genoeg mensen zijn die er waarschijnlijk wel veel kwaliteit in zien. Overigens was de compositie fraai te noemen en ontroerde het einde toch wel, ondanks dat je weet dat dit komt.

Desterro was een echt niemendalletje voor ons. Een film waarin de filmmaakster iets teveel diepgang heeft willen stoppen. Doe maar normaal, dan doe je al gek genoeg. Of in ieder geval iets normaler.

Regie: Maria Clara Escobar
Cast: Carla Kinzo | Otto Jr., Rômulo Braga | David Lobo
Speelduur: 127 minuten