De documentaire De Schatten van de Krim (The Treasures of Crimea) gaat over een langlopende rechtszaak tussen de Krim en Oekraïne. Beide zijn van mening dat de daar gevonden kunst van hen is. En het Allard Pierson Museum kan alleen maar toekijken. Wat wij van De Schatten van de Krim vinden, lees je in onze recensie.
Het verhaal
De rondreizende tentoonstelling ‘De Krim – Goud en Geheimen van de Zwarte Zee’ liggen al jarenlang op een plek waarvan alleen het Allard Pierson museum de locatie weet. Een maand na de opening van de expositie, in maat 20214, werd deze namelijk stilgelegd, vanwege de annexatie van de Krim door Rusland. En er is sindsdien geen rechtmatige eigenaar aangewezen. Is het van Oekraïne, omdat de kunst destijds op haar grondgebied is gevonden, of toch van de Krim. De emotionele waarde is vele malen hoger dan de waarde van de kunst in geld. Een langlopende rechtszaak, met Nederland als een soort van scheidsrechter, is het gevolg.
Ons eindoordeel?
Oeke Hoogendijk vertoont welgeteld twee nieuwe documentaires van haar op IDFA. De eerste, Housewitz, is beklemmend intiem, en de tweede, De Schatten van de Krim, is best een spannende documentaire over een machtsspelletje waar de directeur van het Allard Pierson museum zich niet aan wil branden. En toch heeft hij al zeven jaar de kunst waarover dit machtspelletje gaat!
Mijn eerste gedachte na het zien van deze documentaire, was dat ik al een soortgelijke documentaire had gezien. En dat klopt, want dat was Mijn Rembrandt. En laat die nu ook door Hoogendijk zijn gemaakt. De schatten van de Krim had dan net zo goed Onze schatten van de Krim kunnen heten, gezien vanuit twee kanten. Wat een getouwtrek zeg, met een museum als een soort van Zwitserland, maar die ondertussen wel de boeman is voor de twee andere partijen. Alsof het museum er wat aan kon doen dat de Krim even werd geannexeerd door Rusland, terwijl zij met de op de Krim gevonden kunst exposeerde.
En dan is de kunst nog niet eens zo bijzonder te noemen – voor de bevlogen archeologen die je ziet uiteraard wel. De politieke waarde is vele malen hoger dan de 1,5 miljoen euro die de kunst nu waard is. Het is een politiek spelletje! En een spelletje tussen de advocaten. Wie weet de rechtbank het beste te overtuigen op basis van zijn of haar kennis van de wetten die er geleden omtrent dit onderwerp.
Wat een bal ook, die advocaat van Oekraïne. En zijn compagnon is ook redelijk omhoog gevallen. De zelfovertuiging is wel heel groot. Te groot misschien wel, waardoor overschatting op de loer ligt. Daardoor was ik meer voor de Krim. Maar ja, als je kijkt naar het pand dat ze huisvesten in Amsterdam doen ze ergens toch wel iets goed. De procedures lopen dan ook al zo lang, dat ze vanzelf binnenlopen. Het zou mij niets verbazen als de proceskosten al vele malen hoger zijn dan de waarde van de kunst. Maar nogmaals, daar gaat het de betrokken partijen niet om.
De Schatten van de Krim is een best wel spannende documentaire die gelijkenissen vertoont met Mijn Rembrandt, die ook van Hoogendijk is. Een getouwtrek om kunst die nog niet zo eens een zo hoge waarde heeft. Al blijkt de politieke waarde onschatbaar!
Regie: Oeke Hoogendijk
Cast: –
Speelduur: 84 minuten
Releasedatum: 10-3-2021 (bioscoop) | 19-11-2021 (IDFA)