De Nederlandse documentaire De Keuze van Mijn Vader gaat over de zwijgzame vader van regisseuse Yan Ting Yuen. Die zwijgzaamheid van de Chinese restauranthouder uit Maastricht heeft met het verleden te maken. Is zijn verhuizing naar Nederland een goede keuze geweest? Wat wij van De Keuze van Mijn Vader vinden, lees je in onze uitgebreide C-recensie.

Het verhaal

De zwijgzame vader van regisseuse Yan Ting Yuen is een Chinese restauranthouder in Maastricht. Yan Ting Yuen gaat op zoek naar de werkelijke reden achter de zwijgzaamheid van haar vader. Die zwijgzaamheid lijkt in het verleden te liggen, bij grote ontwikkelingen in China. Maar heeft hij de goede keuzes gemaakt om naar Nederland te komen?

Ons eindoordeel?

De Keuze van Mijn Vader laat zien wat keuzes maken met een mens kan doen. Bewust kiezen voor het betere leven in Nederland en dan alsnog balen dat je weg bent gegaan. Want had je het niet alsnog beter kunnen hebben in China of Hong Kong? Die twijfels zijn eigenlijk ook wel logisch, aangezien je thuisland altijd je thuisland zal blijven. Dat is toch het land waar je ‘roots’ liggen. En die ‘roots’ wil je niet verloochenen. Het leven in ons eigen kikkerlandje is ook totaal anders dan in China en Hong Kong. Aanpassen doe je dan niet meer zo makkelijk als je ouder bent. Vertrekken was een keuze voor de vader, maar wel een keuze uit noodzaak. De documentaire is dan ook haast een geschiedenisles, waarin de gemaakte keuzes langzaam aan duidelijker worden voor de kijker, maar ook voor de dochter.

Mooi om te zien dat de vader uiteindelijk naar ‘huis’ gaat om daar zijn laatste dagen te slijten. Moeder volgt gewoon en past zich aan, net als vroeger. Alleen de dochter, Yan Ting Yuen, is eigenwijs en blijft. Net als andere jonge familieleden, die toch meer zekerheid willen in hun leven. En Nederland biedt die zekerheid, ook al vinden de ouderen dat niet zo. Zo vinden ze het maar raar dat Yan Ting Yuen documentairemaakster is. Een beroep zonder aanzien en ze kan niet voor haar ouders zorgen. Haast niet te begrijpen voor de ouderen. In een tijd als nu is dat waarschijnlijk een eeuwigdurende strijd tussen jong en oud.

Een documentaire ook die vol emoties zit, die wel zichtbaar zijn, maar niet worden uitgesproken. Alleen de neef durft het op een gegeven moment uit te spreken voor de camera. Maar niet tegenover zijn oom. Dat is dan weer een stap te ver en waarschijnlijk kenmerkend voor de cultuur. Die cultuur krijg je er ook in Nederland niet uit, wat ook niet hoeft natuurlijk. Het gaat om het aanpassen! En aanpassen doen ze eigenlijk allemaal. Waar ze ook zijn. Net als hard werken.

Naast het mooie en rustig vertelde verhaal, is ook bijpassende rustige klassieke muziek te horen. Net als die beelden, die haast op een zen-achtige manier aan de kijker worden getoond. Eén ding is in ieder geval zeker na het zien van De Keuze van Mijn Vader. Je afkomst verloochen je niet. Wat er ook is gebeurd in het verleden.

Regisseur: Yan Ting Yuen
Cast: –
Speelduur: 79 minuten