De documentaire Days of Cannibalism gaat over Lesotho, waar veel aan het veranderen is. Arbeidsmigranten uit China zorgen voor kapitalisme, wat niet bij iedereen in goede aarde valt. Wat wij van Days of Cannibalism vinden, lees je in onze recensie.

Het verhaal

Lesotho kennen de meeste mensen als een land dat in zijn geheel wordt omringd door Zuid-Afrika. Een koninkrijk, waar nog veel over onbekend is, veel onontgonnen is en waar de wetten van de maatschappij onduidelijk zijn. De komst van arbeidsmigranten uit China zorgt voor een verschuiving van de macht. Niets is meer zeker en kapitalisme doet zijn intrede. Dit gaat dan ook weer gepaard met agressie van diegene die willen dat alles blijft zoals het is.

Ons eindoordeel?

Wij vonden Days of Cannibalism tegenvallen. Of eerder gezegd niet zo bijzonder, meer saai. Een soort western lezen we overal. Nou, dat hebben wij in ieder geval niet gezien. Tenzij ze de Chinezen cowboys vinden en de Basotho Indianen. Die vergelijking gaat ons te ver.

Wat we wel hebben gezien is de frictie die ontstaat wanneer twee partijen tegenover elkaar komen te staan. De westerse samenleving van de Chinezen die de Basotho even leren hoe je handel drijft. Die verschillen zijn immens groot. Geen wonder dat je dan tegenstanders krijgt. Kijk alleen maar naar de kleding. De Chinezen zijn modern, daar waar de Basotho nog steeds de eigen kleding dragen. Die staan nog ver af van de westerse samenleving. Het komt ook allemaal armoedig over. Niet raar, aangezien Lesotho niet het rijkste land op aard is. Wat wel jammer is, is dat het contextloos overkomt. Wij kennen Lesotho niet goed genoeg om te begrijpen wat de situatie daar is. Achtergrondinformatie lijkt essentieel wanneer je kijkt naar deze documentaire.

Het landschap is overigens prachtig en soms hebben ook wel stiekem moeten lachen. Die man die radio maakt bijvoorbeeld, probeert zo hard zijn best te doen om de Basotho en de Chinezen het met elkaar te kunnen laten vinden. Hij komt op voor de Basotho, maar ook voor de Chinezen. Beide kunnen van elkaar leren. Dat is een wijze les. Alleen jammer dat het eerder op een sketch lijkt dan dat het echt is. Het einde was overigens precies wat de maker ons wilden duidelijk maken: de verschillen. Je zult het maar meemaken. En let vooral op het meisje op de trapfiets!

Days of Cannibalism was voor ons te contextloos en te saai. Meer achtergrondinformatie had meer duidelijk gemaakt. Toch hebben we ook genoten van het landschap, moesten we stiekem best wel lachen en is de boodschap duidelijk.

Regie: Teboho Edkins
Cast: –
Speelduur: 79 minuten