De biopic Bohemian Rhapsody is een ode aan Queen, en met name aan de in 1991 overleden frontman Freddie Mercury. De film krijgt wisselende kritieken. De vakpers is voornamelijk negatief – uitzondering is dat de prestatie van hoofdrolspeler Rami Malek alom geprezen wordt, maar het publiek is positief. Wat wij van Bohemian Rhapsody vinden, lees je in onze recensie.

Het verhaal

Freddy Mercury was één van de grootste entertainers ter wereld. Hoe Queen zo snel zo groot werd is mede te danken aan hem, maar uiteraard ook aan zijn andere bandleden. De opkomst van Queen komt uitgebreid aan bod, maar ook de levensstijl van Mercury ontbreekt daarin niet. Hij was namelijk nogal excentriek, wat niet altijd even goed beviel in de band. We volgen Queen van het ontstaan van de band in 1970 tot het iconische optreden op Live Aid in 1985. Dit alles onder het genot van de ontelbare Queen hits.

Ons eindoordeel?

Zoals bij de meeste biografieën, zijn sommige gebeurtenissen uitvergroot en heeft men de artistieke vrijheid genomen om wat te rommelen met het tijdspad. Dit komt beter uit voor de film. Sommige van die vrijheden zijn voor de echte fans misschien een doorn in het oog, maar voor het gewone publiek maakt het niet veel uit.

En dan de cast. Bassist John Deacon en gitarist Brian May zijn griezelend gelijkend. Drummer Roger Taylor blijft wel lang een jong bekkie houden, maar de klapper is toch wel Rami Malek als Freddie. Niet zijn uiterlijk – de gebitsprotese is af en toe afleidend – maar de acteerprestatie die hier wordt neergezet is bijzonder. Geen moment heb je het idee dat hij niet zelf zingt en zijn bewegingen zijn spot on.

Verwacht geen film waarin je getuige bent van (homo)seksuele uitspattingen en wilde feesten. Beide onderwerpen worden wel (verdoezeld) in beeld gebracht, zodat je als kijker wel het idee krijgt dat dit in de jaren 80 in Mecury’s leven speelde. Het wekt alleen niet de indruk dat Freddie een promiscue leven leidde. Je hebt eerder het idee dat hij een soort van monogame relatie heeft met zijn personal assistent Paul Prenter. Die Paul steekt hem later overigens een mes in de rug door met de pers te praten over zijn privéleven.

De vrouwelijke Protagonist zat in 1985 aan de buis gekluisterd voor Live Aid, met name voor U2. Cassette deck en videorecorder in de aanslag (als je niet weet wat dat zijn moet je even googlen). Zij vond Queen gewoon leuk, maar wat is bijgebleven is dat het optreden van Queen speciaal was. Iets wat je in de film goed terug ziet.

Na het zien van Bohemian Rhapsody denk je dus te weten waarom dat optreden speciaal was, maar helaas blijkt dat niet te kloppen (één van de artistieke vrijheden die zijn genomen om tot een beter verhaal te komen). Maar niet getreurd, geniet gewoon van deze film met een bekende soundtrack, al dan niet in de juiste tijdsvolgorde.

PS: Als je net zo een Wiki weetjes nerd bent als de vrouwelijke Protagonist, lees dan het volgende artikel. Wel pas lezen nadat je de film hebt gezien!

Regie: Bryan Singer
Cast: Rami Malek | Lucy Boynton | Gwilym Lee | Ben Hardy | Joseph Mazzello
Speelduur: 135 minuten