De dramafilm Ava gaat over de 13 jarige Ava, die te horen heeft gekregen dat ze op korte termijn blind wordt. Een zomer, een jonge knappe Spanjaard en een gestolen motor bieden de nodige afleiding. Maar met welke gevolgen? Wat wij van Ava vinden, lees je in onze uitgebreide C-recensie.
Het verhaal
Ava is 13 jaar, als ze tijds haar zomervakantie te horen krijgt dat ze blind gaat worden. Met dat slechte nieuws op zak gat ze een zomer tegemoet waar ze alles uit wil halen. Een jonge knappe Spanjaard, die ook zo zijn eigen problemen heeft, zorgt voor de nodige afleiding. Ze stelen een motor en trekken erop uit niet wetende wat de gevolgen zullen zijn.
Ons eindoordeel?
Noée Abita vertolkt de rol van de dertienjarige Ava. Niets raars aan zou je denken. Toch wel, want Noée zelf was negentien ten tijden van de opnames. En om eerlijk te zijn, als ze echt dertien was geweest, dan hadden we dat ook geloofd. Dat pleit voor Noée (die ons ook wel een beetje aan Adèle Exarchopoulos doet denken), die de rol van Ava overtuigend neerzet.
De film zelf springt soms van hot naar her, zonder duidelijke keuzes te maken. Dromen en realiteit wisselen elkaar daarin af, waarbij je jezelf als kijker afvraagt wat daar het doel van is. Of zou ze bang zijn dat ze straks ook niet meer kan dromen? Belangrijk daarbij zijn de twee delen in de film.
In het eerste deel, waarin de keuzes nog logisch zijn, zien we de relatie tussen Ava en haar moeder. Die relatie zit niet goed, wat je als kijker ook ziet, maar wat de moeder niet doorheeft. Die moeder gedraagt zich nogal onverantwoordelijk, ook na het slechte nieuws van Ava. En het enige wat Ava wil, is genieten. Die strijd tussen de twee zie je en voel je.
Het tweede deel gaat meer over de vrijgevochten Ava en de knappe Spanjaard. Ze wil gewoon een beetje rebels zijn (net als de film zelf) en genieten van haar zomer. Die rebelsheid slaat ons inziens alleen wel een beetje door. Ava is manipulatief en laat zich gebruiken. Logisch op die leeftijd en ook wel fraai in beeld gebracht. Alleen is het wel een opeenstapeling van rebelsheid, waarvan je ook op dertienjarige leeftijd weet dat dit niet kan. Kattenkwaad had meer op zijn plaats geweest.
Toch blijft de coming of age-film Ava ons wel bij de komende tijd. Het acteerwerk van vooral Abita draagt daar aan bij. Die zien we graag weer terug op het witte doek. Dat realiteit en dromen soms diffuus zijn, kunnen we dan wel vergeven. Misschien is dat ook wel goed, want dan blijf je altijd dromen. En dromen willen we allemaal. Of het nu goede of slechte dromen zijn. En jeetje, wat hebben we nu zin in de zomer.
Regie: Léa Mysius
Cast: Noée Abita | Juan Cano | Laure Calamy
Speelduur: 105 minuten
