De dramafilm At Eternity’s Gate gaat over Vincent van Gogh. Hij wil de beste schilder zijn die er is, en hoopt dat te worden in Arles. Daar waar de zon schijnt. Alleen gaat dit ook ten koste van zijn gezondheid. Wat wij van At Eternity’s Gate vinden, lees je in onze recensie.

Het verhaal

Van Gogh is op zoek naar inspiratie en begrip. Inspiratie en begrip die hij niet vindt bij een groep avant-gardistische groep kunstenaars, maar wel bij Paul Gauguin. Van Gogh vertrekt naar Arles, op zoek naar naar een nieuw begin. Op zoek naar de zon en felle kleuren. Maar tijdens zijn zoektocht verliest hij zichzelf steeds meer. Gelukkig heeft hij zijn broer Theo nog, want die blijft vertrouwen in hem houden.

Ons eindoordeel?

Fraai? Jazeker. Bijzonder? Ook al. Speciaal? Ook alweer. En toch kon deze film ons niet zo bekoren. Er zaten namelijk ook een aantal elementen in de film die we vonden storen. Het wazige in de beelden bijvoorbeeld. En het overlopen van gesprekken. Dat was waarschijnlijk om de gemoedstoestand van Vincent van Gogh te laten zien en horen, maar ons deed het niet veel. Het voordeel was wel dat je als kijker dus niet alleen van Gogh ziet, maar dat je hem ook bijna bent. Je voelt zijn pijn, ziet zijn verdriet, ziet zijn worstelingen. Dat alles met dank ook aan het goede acteerwerk van Dafoe. Diezelfde Dafoe is overigens wel een jaar of 25 ouder dan dat van Gogh überhaupt werd. Heb je daar last van? Nee hoor. Waar we wel last van hadden was de lengte van de film. Het voelde aan als een lange zit.

Grappig overigens, hoeveel overeenkomsten we hebben gezien tussen deze film en de animatiefilm Loving Vincent. Gezien de vele schilderijen die van Gogh maakte, is dat ook niet raar. Daardoor weet je precies hoe iemand eruit zag. Doordat we Loving Vincent al gezien hadden, maakte het wel makkelijker om de film te volgen. Er komen namelijk best veel personages voorbij. Maar net als bij Loving Vincent, vonden we ook weer bij At Eternity’s Gate dat de gesproken taal toch een dingetje is. Oké, af en toe spreken ze Frans, maar waarom niet altijd dan? Volgens ons (en anderen) kon Vincent gewoon prima Frans spreken. Fransen konden in die tijd in ieder geval nauwelijks Engels, dus dat maakt het ook raar.

At Eternity’s Gate is zeker fraai en bijzonder te noemen, maar deed ons te weinig. Wil je overigens wat meer weten waar de naam van de film vandaan komt? Onze blogvriendin Sandra, van KunstKieken, weet je dat haarfijn uit te leggen in haar positievere recensie.

Regie: Julian Schnabel
Cast: Willem Dafoe | Rupert Friend | Mads Mikkelsen | Oscar Isaac
Speelduur: 111 minuten