De dramafilm A White, White Day gaat over Ingimundur, die twee jaar eerder zijn vrouw verloor. Zijn kleindochter biedt hem gelukkig troost. Een obsessie zorgt er uiteindelijk voor dat hij zichzelf, maar ook zijn kleindochter in gevaar brengt. Wat wij van A White, White Day vinden, lees je in onze recensie.
Het verhaal
Voormalig politieagent Ingimundur is twee jaar geleden zijn vrouw verloren door een auto-ongeluk. Hij probeert dit te verwerken, waarbij zijn kleindochter gelukkig voor wat troost zorgt. Ook de bouw van een nieuw huis geeft afleiding. Toch blijft er altijd wat wrok en woede in hem en zoekt hij naar een zondebok. Die zondebok vindt hij in een een dorpsgenoot, die blijkbaar een relatie had met zijn vrouw. Ingimundur zoekt naar de waarheid, maar de obsessie zorgt ervoor dat hij zichzelf en zijn kleindochter in gevaar brengt.
Ons eindoordeel?
Die mist alleen al in A White, White Day maakt ons haast depressief, net als het overigens het violenspel op het begin van de film. Dat is ook precies wat deze goed gelaagde film moet uitstralen! Geen enkel sprankje hoop heeft Ingimundur, en nul komma nul toekomst. Want zijn ex was zijn alles voor hem. En zijn kleindochter, die ook, daar doet hij het nog voor.
Ingimundur, die perfect is neergezet door Ingvar Sigurdsson – kun je kennen als Grimmson in Fantastic Beasts: The Crimes of Grindelwald, is wel voer voor psychologen. De psycholoog die hij heeft in de film is bij lange na niet genoeg. Iemand die politieagent is geweest en zijn macht nog steeds weleens gebruikt, en zijn vrouw is verloren waarvan hij later ook nog eens komt te weten dat ze vreemd is gegaan. Dat moet je helemaal gek maken. Gebeurt dus ook. Door al deze aspecten gaat de film verschillende kanten op; soms zelfs iets teveel kanten. Enerzijds het beschermende richting familie – vooral zijn kleindochter- maar anderzijds ook wraakzuchtig.
Het einde vonden we zeer sterk en dan met name het laatste half uur. Dan gebeuren er dingen waardoor jij je als kijker eindelijk alles een plekje kunt geven. Of toch niet, want die allerlaatste scène doet wat met je brein. Die laat je brein overuren maken. Want hoe is het nu echt afgelopen? En respect voor de goede cinematografie, want die draagt bij aan een fijne kijkbeurt.
A White, White Day is mede door de dikke mist een depressieve film. Ook is hij gelaagd en wraakzuchtig, waarbij het einde ervoor zorgt dat je brein overuren gaat maken.
Regie: Hlynur Palmason
Cast: Ingvar Sigurdsson | Sara Dögg Ásgeirdóttir
Speelduur: 109 minuten