In A Monster Calls komen fantasy en arthouse perfect samen. Onmogelijk zou je denken. Helemaal niet! In deze Engelse film volgen we 12-jarige Conor, van wie de moeder ongeneeslijk ziek is. In de nachten heeft hij nachtmerries, waarin een groot monster hem verhalen vertelt. Wat wij van A Monster Calls vinden, lees je in onze uitgebreide C-recensie.
Het verhaal
De 12-jarige Conor heeft een ongeneeslijk zieke moeder, een vader die in Amerika woont, wordt gepest op school en moet ook nog eens bij zijn veel te bazige oma gaan wonen. Met zijn rijke fantasie ontsnap hij aan de realiteit. Zo krijgt hij als hij slaapt regelmatig bezoek van een monster – in de vorm van een boom – die hem verhalen vertelt. Conor ziet dit als nachtmerries, maar is dat wel zo?
Ons eindoordeel?
Laten we beginnen met de prachtige visuele effecten. Het grauwe Engelse landschap in combinatie met de animaties en het monster zien er gelikt uit. Je ziet bijna niet dat het monster nep is, zo naadloos lopen de visuele effecten over in de werkelijkheid. En dat is eigenlijk ook meteen het bruggetje naar het verhaal, want ook daar lopen fantasy en arthouse naadloos in elkaar over.
Dat komt door het script, dat gebruik maakt van de fantasie van een 12-jarige in combinatie met de realiteit die hij dagelijks meemaakt: de aankomende dood van zijn moeder. Je kunt je dan ook afvragen of het wel een fantasyfilm is. Ok, er is gebruik gemaakt van veel visuele effecten, maar puur naar het verhaal kijkend, is het toch echt een dramafilm waarin de nachtmerries een boodschap hebben. Minpuntje hierbij is wel dat juist door het fantasy-aspect de film onrealistisch overkomt, terwijl het dat eigenlijk niet is. Niet erg, maar daardoor raakt hij net niet genoeg de gevoelige snaar.
Met een sterrencast kan het haast ook niet anders dan dat het acteerwerk meer dan goed is. Leuk detail daarbij is dat Liam Neeson alleen een rol heeft als de stem van het monster, maar is, als je goed oplet, ook te zien op foto’s in het huis van de oma, als de overleden opa van Conor.
A Monster Calls heeft een duidelijke boodschap en zet je aan het denken. Waarom kan een kind zijn verdriet niet op zijn eigen manier verwerken? Laat hem er op zijn eigen manier mee omgaan en zeg hem niet wat goed voor hem is. De realiteit is misschien hard, maar wel de waarheid. Dat is toch wat we van deze film leren. Al zijn we onbewust misschien wel allemaal beschermend naar onze (klein)kinderen en geliefden toe.
Regisseur: J.A. Bayona Cast: Lewis MacDougall | Felicity Jones | Sigourney Weaver | Liam Neeson Speeldeur: 108 minuten
Als het nog kan zou ik hem zeker in de bioscoop gaan kijken. Is daar net wat mooier dan thuis op de bank, met alle special effects, maar ook de geluidseffecten.
Die boom ziet er uit als Groot! 🙂 Niet een film die me direct aanspreekt, maar misschien wel ga kijken…
Zou hier aanvankelijk niet warm voor draaien maar gezien het enthousiasme voeg ik deze wel toe aan mijn watchlist
Zou ik in eerste instantie ook niet hebben, dus dat snap ik wel. Zagen hem bij de sneak en dan word je wel eens verrast.
Ik vond het boek erg goed en ben nu ook benieuwd naar de film!
Als het nog kan zou ik hem zeker in de bioscoop gaan kijken. Is daar net wat mooier dan thuis op de bank, met alle special effects, maar ook de geluidseffecten.