De dramafilm 4 Months, 3 Weeks and 2 Days gaat over twee studentes, waarvan er één zwanger is. Ze wil een illegale abortus laten uitvoeren, maar daar hoort een opoffering bij! Wat wij van 4 Months, 3 Weeks and 2 Days vinden, lees je in onze recensie.
Het verhaal
Otilia en Gabriela zijn studenten en ook kamergenotes. Eén probleem, want Gabriela is zwanger en die zit daar helemaal niet op te wachten. De twee maken een afspraak met Bebe, die een illegale abortus kan uitvoeren. Niet heel gemakkelijk als je jezelf bedenkt dat dit alles plaatsvindt in de nog communistische dagen van Roemenië. En dan heeft Bebe ook nog een bepaalde wens ook nog!
Ons eindoordeel?
Dramafilm, met een hoofdletter. Sterk en krachtig in zijn eenvoud, dat is wat 4 Months, 3 Weeks and 2 Days is. We moeten wel een waarschuwing afgeven, want als je een kinderwens hebt of net zwanger bent dan raden we je af deze film te kijken. Een specifieke scène is zo luguber, dat het onmenselijk is. En de personages gaan ‘gewoon’ door waar ze mee bezig waren. Het doel bereiken, ten koste van zo een beetje alles. Confronterend voor de kijker ook.
Uiteraard geeft deze pijnlijke en mensonterende film ook een boodschap af. Want destijds moest je abortus plegen op deze manier. Er was geen andere weg in de maatschappij waarin deze jonge ambitieuze vrouwen zich bevonden. Mannen hadden de macht. Mannen bepaalden. Zowel in het toen nog communistische Roemenië, maar ook thuis. Ook daar had de vrouw bijna geen recht, behalve dan het huishouden. En dat terwijl de meeste hoogopgeleide mannen die voorbij komen uitspraken doen alsof ze nog te dom zijn om te poepen.
Het acteerwerk is naturel en haast emotieloos, wat ook aansluit bij de personages en gebeurtenissen. Hetzelfde geldt voor het camerawerk. Vaak op de huid en af en toe afstand nemend. Licht en donker speelt daarbij ook een rol, wat duidelijk naar voren komt in de kamer van het vriendje van Otilia. Ze schrikt van het licht dat aangaat, maar gezien de gebeurtenissen ook wel logisch.
4 Months, 3 Weeks and 2 Days is pijnlijk om te zien, al is het maar vanwege één in het bijzonder lugubere scène. Geen film in ieder geval voor mensen met een kinderwens of die al in verwachting zijn! De film won overigens de Gouden Palm van Cannes in 2007!
Regie: Cristian Mungiu
Cast: Anamaria Marinca | Vlad Ivanov | Laura Vasiliu
Speelduur: 113 minuten
Hoi, ik vind dit een geweldige film! Ik denk zelfs dat het na “La Vie d’Adèle” mijn favoriete film van de laatste 20 jaren is. Ik herinner me nog dat ik met 3 vrienden deze film in het Louis Hartlooper Complex heb gezien (in Utrecht) en dat we alle 4 erg onder de indruk waren van deze film. En dat voor een Roemeense film over een jonge vrouw die abortus laat plegen. Kan er een onderwerp zijn dat nog verder afstaat van ons eigen leven als vrijgezellen? Inmiddels heb ik deze film een keer of 5 gezien en ik vind dat iedere echte filmliefhebber deze film absoluut moet zien, nou ja, niet als je vrouw bent en zwanger natuurlijk. Groetjes, Erik
Hoi Erik. Ja, wat een heftigheid hè? Wie er ook kijkt, die ene bepaalde scène is voor niemand prettig (ik zeg het netjes). Kan mij voorstellen dat dit een favoriet van je is. Ik had hem denk ik ook liever in de bioscoop gezien. Dan lijkt hij mij veel beklemmender dan thuis voor de buis.