Herken je dat? Zit je net lekker in de film, zijn er van die mensen die er constant doorheen tetteren, de film al analyseren terwijl die nog bezig is, of die even uitgebreid gaan genieten van een grote zak krakende chips. Leuk en aardig natuurlijk, maar je zit niet in de kroeg. Je zit in de bioscoop. Ssssssssssssssst!
Phantom Thread
Aanleiding voor deze post is Phantom Thread (als je die nog niet gezien hebt, wel nog even doen). Ik was zelf al redelijk laat bij de bioscoop, maar wilde nog perse een biertje bestellen. Na een drukke dag op het werk is dat toch wel erg lekker. Dat zorgde er wel voor dat ik dus in een redelijk volle zaal terecht kwam. Resultaat: ik kon niet op mijn vaste plaatst aan de zijkant achterin de bioscoop zitten. Eigen schuld dikke bult natuurlijk. Had ik maar op tijd moeten komen. Nu zat ik bijna helemaal vooraan, uiteraard wel weer aan de zijkant.
Waar ik mij vervolgens aan stoorde, was de stortvloed aan geluid achter mee. Eerst was het een ouder stel, dat op een dusdanig volume met elkaar praatte, dat het haast leek of we in de kroeg stonden. En dan ook nog eens de film analyseren. Ze wilden boven het geluid uitkomen denk ik. Dat moet haast ook wel, want het geluid bij Phantom Thread stond redelijk hard. Maar met een reden. Want geluid is zo essentieel in die film. In een paar scènes was het geluid haast belangrijker dan de formidabele acteerprestaties van de protagonisten. Dat geluid maakte het dat je jezelf beter kon verplaatsen in perfectionistische Reynolds, de man waar alles om draait in Phantom Thread.
Kuchen en kraken
Vervolgens kwam er een gekuch van tien minuten lang. Kan gebeuren natuurlijk, maar fijn is anders, vooral gezien het eerdere. Houd dat in ieder geval je hand voor de mond, want ik had niet echt het idee dat dat het geval was.
En we zijn er nog niet, want weer wat later besloot iemand een zak chips open te trekken. Je weet wel, zo een mega grote zak die je alleen maar in de supermarkt kunt krijgen. Ze verkopen niet voor niets geen zakken chips in de bioscoop. Dat is om niemand tot overlast te zijn met gekraak. Neem zo een zak dan ook niet mee lieve mensen. Overigens had ik dit keer geen last van oplichtende telefoons of telefoons waarbij het geluid nog aan stond. Want dat is ook vaak het geval.
De oplossing?
En deed ik er iets aan hoor ik jullie denken. Ja. Ik vraag altijd heel netjes of ze er op kunnen letten. Zo ook dit keer. Soms hebben mensen niet eens in de gaten dat ze je film verstoren en begrijpen ze je vraag. Maar je hebt ook mensen die dan vinden dat jij dan asociaal bent, want ze willen toch genieten bij de film! Ja natuurlijk mag je genieten, maar laat het analyseren van de film en het gekraak dan in ieder geval achterwege. Je zit in de bioscoop, niet in de kroeg!
Geschreven door de mannelijke Protagonist
Herkenbaar, maar eerst de vraag, waarom bovenin in de zaal aan de zijkant? Ik ga daar zelf ook altijd graag zitten, maar eigenlijk geen idee waarom.
Tsja, whatsappen in de zaal is ook al zo’n ding, rete irritant als je de hele tijd zo’n lichtje schuin voor je ziet. Maar dat hardop kletsen in de film heb ik altijd weinig geduld mee. Er zijn uitzonderingen. Bij Girls Trip en the Hangover en dat soort films snap ik dat de zaal onrustig is, dat hoort er soms een beetje bij. Maar bij meer inhoudelijke films wil ik me liever op het scherm kunnen concentreren ipv het stelletje voor of achter me.
Eigenlijk omdat er dan weinig kans is dat er nog iemand voor je gaat zitten. En achter je kan dan ook niet meer.