Wij gaan geregeld naar een film waarvan wij vinden dat die te kort of juist te lang duurt. Nu betekent dat natuurlijk niet dat wanneer een film drie uur duurt, dat die per definitie te lang is. Nee, wij hebben daar een hele theorie over. Ben maar niet bang, geen stelling van Pythagoras-achtige formules, maar puur gebaseerd op het gevoel.

Te kort

Laten we beginnen met de te korte films. Te korte films zijn in onze ogen niet lang genoeg. Enerzijds kan dat betekenen dat wij vinden dat het verhaal niet af is en de film daardoor niet goed en anderzijds omdat wij het zo een goede en/of leuke film vonden dat hij wel wat langer mocht duren.

Deze week hebben wij bijvoorbeeld Pride gezien. Een film die – ondanks dat hij twee uur duurde – van ons nog best wat langer had mogen duren. Een echte feel good film waarbij je dat fijne gevoel zo lang mogelijk vast wilt houden. Jammer dat dat gevoel na twee uur  dan ineens ophoudt. Ergens is dat ook wel weer goed, want het risico dat de film daardoor te lang duurt – en dat fijne geval verdwijnt – ligt ook op de loer. Begin again  is een ander voorbeeld van een film die best wat langer had mogen duren. Gewoon omdat het zo fijn is om constant met een glimlach op je gezicht te zitten.

Een te korte film kan echter ook een film zijn waarbij je het idee hebt dat je iets hebt gemist. Dat er dusdanig in de film is ‘gesneden’ dat essentiële informatie ontbreekt. Het van de hak op de tak springen daar houden wij niet van. En zelf een verhaal verzinnen bij datgene wat je hebt gezien, is ook niet altijd prettig. Als ik dat zou willen dan zou ik thuis wel een boek gaan schrijven.

De simpele oplossing lijkt mij dan ook om de film gewoon wat langer te maken. Wij zijn dan ook geen (grote) fan van de  eerder dit jaar uitgebrachte Miele. Te kort, volgens ons,  omdat we het idee hadden dat er informatie ontbrak. Overigens nog steeds een redelijke film, maar die had dus beter kunnen zijn.

Te lang

Voorbeelden van te lange films hebben wij inmiddels genoeg. De vrouwelijke protagonist heeft er sowieso een handje van om bij veel films  te melden dat deze te lang duurt, in tegenstelling tot de mannelijke protagonist. Maar wat maakt een film nu te lang? Alleen de speelduur van de film of hangt dat ook samen met het verhaal?

Ik zal beginnen met en voorbeeldfilm waar ik recentelijk nog over geschreven heb: Winter sleep. Een film die drie uur en een kwartier duurt en ellenlange conversaties bevat. Diepgaande (te diepgaande) gesprekken ergens in de hooggebergten van Turkije die nergens over gaan. Althans, voor mij gaan ze nergens over. Wij hadden allebei na een half uur al het idee dat het een lange zit zou worden en dat bleek dan ook het geval. Er zat geen tempo in de film en zoals gezegd, de conversaties duurde (voor ons) te lang. Vraag is of de film ook korter kon. Ik denk het eerlijk gezegd niet, want door de afgelegen locatie in de bergen was dit zo een beetje het enige dat mensen konden doen: praten over eigen frustraties. Voor ons in ieder geval geen succes.

Andere films waarbij wij de concentratie verloren zijn onder andere The Imigrant, Tracks en Gone girl. Dit betekent trouwens niet dat het allemaal slechte films zijn, zeker niet. Behalve dan The Imigrant, geen goede  acteerprestaties en  een slecht  (uitgewerkt) verhaal. Tracks en Gone girl daarentegen vonden wij allebei goed, maar had net iets beter kunnen zijn. Door het verhaal net iets korter te maken en op de juisten momenten in de film te ‘knippen’, houd je de aandacht van de kijker net iets langer vast. Een film kan wat ons betreft  best  vier uur lang duren, mits alle dingen die je ziet maar een toegevoegde waarde hebben en onze concentratie de volle vier uur op de film is gericht.

Plassen

Nog een laatste nadeel van een lange film is wanneer je na een uur moet plassen. Wij zijn niet de mensen die dan rennend naar de wc gaan en weer snel terugkomen. Nee, wij blijven met buikkrampen zitten en kijken de hele film af. Dit kan overigens ook bij een film van 90 minuten voorkomen, maar dat terzijde.

Waardeoordeel

Dat een film te kort of te lang is, kan dus iets doen met ons waardeoordeel over de film. Hij kan te kort duren, omdat we er een fijn gevoel bij krijgen of omdat er informatie ontbreekt. Ook kan hij te lang zijn omdat wij onze concentratie er niet bij konden houden en/of teveel informatie werd gegeven dan nodig. Kortom..size does matter!

Desalniettemin denken jullie er waarschijnlijk weer heel anders over. En dat is het mooie aan film kijken. Iedereen beleeft een film op zijn of haar manier en denkt er het zijne van.

Geschreven door de mannelijke protagonist