Een film beoordelen als je hem hebt gezien: wie doet er niet aan? Eigenlijk bijna iedereen wel. En hoewel wij de films die wij zien wel beoordelen, geven wij deze geen cijfer of een aantal sterren. Overigens alleen niet in onze recensies, maar wel onder elkaar. Want wat zegt zo een rating naast de beoordeling eigenlijk voor de lezer? In onze ogen niet zo overdreven veel. Waarom? Dat lees je in dit discussieartikel over of een ratingsysteem voor films eigenlijk wel werkt!
Als wij recensies lezen – en die lezen we best wel veel – dan valt ons eigenlijk één ding op. Er valt geen een eenduidig ratingsysteem voor films te ontdekken. Wat wel duidelijk is, is dat wanneer er een rating wordt toegekend aan een film, er twee type ratingsystemen zijn: het puntensysteem en het sterrensysteem.
Puntensysteem
Dit is waarschijnlijk het meest bekende ratingssysteem voor films: het puntensysteem. Heel simpel gezegd beoordeel je een film met een cijfer van één tot en met tien. Hoe hoger het cijfer hoe beter. Overigens zie je ook wel eens dat blogs beoordelen met een cijfer van één tot en met vijf. Het is maar net waar je voor kiest.
Zoals gezegd, in onze recensies geven wij de films geen cijfer. Dat is omdat wij van mening zijn dat het cijfer dat wij geven weinig zegt voor een ander. Onderling geven wij wel een cijfer (van één tot en met tien), maar dat is omdat we van elkaar weten welke waarde dat cijfer heeft. De bezoekers die onze recensies lezen zijn, op medebloggers na, vaak mensen die willen weten hoe een film is. Een cijfer is dan niet belangrijk, omdat zij ons niet kennen en er dus geen waarde aan kunnen hangen. Die bezoekers zijn mensen die af en toe naar de bioscoop gaan en gewoon een mening willen lezen over de film. Wat voor ons bijvoorbeeld een acht waard is, kan voor de bezoeker slechts een vier zijn.
Wij zijn van mening dat je dan beter kunt zeggen hoe een film is. Is hij bijvoorbeeld grappig, droevig, hoe verloopt het verhaal en hoe acteren de acteurs en actrices? Informatie waar je als lezer iets aan hebt. Al kun je jezelf natuurlijk altijd afvragen of dat wat wij grappig vinden een andere ook grappig vindt. Dus een mening blijft het altijd, net als een cijfer geven!
Sterrensysteem
Dan het welbekende sterrensysteem. Als je wel eens recensies in de kranten leest, kom je deze wat vaker tegen. Op de één of andere manier gebruiken ze dan vaak maar vijf sterren. Waarom dat er geen tien zijn is mij onduidelijk, maar goed. Overigens kan er dan wel bijvoorbeeld 3,5 ster gegeven worden aan een film. Dat komt dus gewoon neer op een zeven (als je tot de tien zou beoordelen). Daarnaast zijn er ook blogs die beoordelen door een ander aantal sterren te gebruiken. Ook hier is dus variatie in te ontdekken, nog meer dan bij het geven van een cijfer.
Nadeel van dit systeem is dat je alleen kan afronden op hele of halve sterren. Want ja, anders gebruik je toch gewoon het puntensysteem? Wat nu als je vindt dat een film 3,75 sterren (een 7,5) waard is. Ja, dat kan dus niet! Daardoor krijg je veel films die je hetzelfde waardeert, maar waarvan je ene eigenlijk net iets beter vindt. Dat kun je met dit ratingsysteem voor films dus niet duidelijk maken.
Overigens gebruiken wij dit systeem wel op ons letterboxd account. Alleen voor films die wij in de bioscoop hebben gezien. Waarom? Dan zien we op het einde van het jaar heel snel wat wij de beste films vonden en welke niet. Er is toch bijna niemand die op ons letterboxd account kijkt. Enig nadeel is dus dat er redelijk wat films bijzitten die met net zoveel sterren zijn beoordeeld, maar waarvan je de één toch beter vindt. Hoger beoordelen kan niet, want dan komt hij weer gelijk met een film die je beter vindt. Lastig dus, ook voor ons!
Wat is jullie mening over het ratingsysteem voor films? Zinnig of onzinnig? En waarom gebruik jij het systeem wel of niet? We zijn benieuwd!
Geschreven door de mannelijke protagonist
Interessante discussie inderdaad. Ik gebruik en kijk wel graag naar een puntensysteem omdat je daarmee in één oogopslag weet wat de recensent van een film vindt. Als iemand een tien geeft (of vijf sterren) dan moet het voor hem of haar toch echt wel de moeite geweest zijn en dan wil ik ook weten waarom. Die recensies lees ik zeker. Films die gemiddeld beoordeeld worden, lees ik ook omdat ik daar zelf wil uitmaken wat ik ervan vind. Slecht gekwoteerde films laat ik vaak links liggen. Ik bekijk ook meer dan één site om te beslissen of ik een film wil zien of niet. En meestal zul je zien dat films gelijkaardig gekwoteerd worden door verschillende sites.
P.S.: ik kijk wel af en toe naar jullie Letterboxd-account hoor 😉
En fijn dat je ons Letterboxd-account bezoekt 🙂
En wat nu als je weet dat jouw smaak niet overeenkomt met degene die de recensie schrijft? Laat je de slechte beoordelingen dan alsnog links liggen?
Letterboxd all the way! Natuurlijk kijk ik soms wel op jullie Letterboxd account. De films die jullie kijken komen alleen niet zo overeen met die van mij. Zelf gebruik ik het sterrensysteem van Letterboxd, maar nog maar sinds kort. Ik geloofde eerst ook niet in het raten van films. Toch heb ik sinds Veboli dit wel gedaan en ga ik er als volgt mee om. Een zeven (drie-en-een-halve ster) is een prima film, niets mis mee, maar ook niet erg indrukwekkend. Dit is dan ook de ‘normaal’, waar de rest van de films boven (Kill Bill: Vol. 1 kreeg vijf sterren, Vol. 2 vier) en andere films onder zitten (American Psycho 2 en Speed 2: Cruise Control kwamen op de halve ster, de laagste score).
Maar ik rate alleen film waarover ik 140 tekens (een tweet de afgelopen vier jaar) heb geschreven. Daarin onderbouw ik of geef ik een reden of samenvatting van wat de film inhoudt. Er zit wel meer redenatie achter, maar om het kort, bondig en leesbaar te houden heb ik gekozen voor dit systeem.
En doe je dat dan voor jezelf? Of meer voor anderen? Wij doen het namelijk voor onszelf en niet voor anderen. Ook zoals jij al zegt, omdat smaken verschillen en wat voor de één een 7 is, is voor de ander een 4.
Voor mezelf en anderen. Het geeft anderen een beeld van wat ik leuk vind, maar het is ook om bij te houden wanneer ik wat heb gekeken en wat ik daarvan vond. Zorgt ook voor ontwikkeling van meningsvorming en onderbouwing.
Natuurlijk is wat voor de één een 7 is, voor de ander een 4, maar wanneer iemand een recensie lees is die geïnteresseerd in wat de ander ervan vind. Als hij erachter wil komen wat hij er zelf van vind, kan hij beter hem zelf even kijken. En anders schrijf je dat in je recensie erbij dat je hem zelf waarschijnlijk leuker vond dan die is. 😉
Maar om daarom niet te raten, lijkt me overdreven.
Daarom lijkt ons een beoordeling beter, zodat je weet hoe een film aanvoelt en wat voor film hij is, hoe er wordt geacteerd en noem maar op. Al weten wij wel dat dat ook weer smaak gebonden is. Lastig dus 🙂
Ik geef altijd een cijfer van 1 tot 10. Dit doe ik omdat ik het A) leuk vindt cijfers te geven, maar vooral omdat ik B) zo structuur aanbreng in m’n ‘verzameling’ van geziene films. Het is een uitstekende wijze om jouw eindoordeel te duiden. Voor de ‘willekeurige voorbijganger’ die mijn recensie leest zal vooral de recensie zelf interessant zijn, maar voor mijzelf weet ik aan de hand van cijfers vaak heel goed hoe hoog een film bij mij in achting staat. Die scores onthoud ik, de recensies niet altijd. Op moviemeter stem je in halve sterren (5* Is dus een 10, 4,5* een 9 en zo terug naar 0.5*), maar dat vind ik niet erg. Op imdb Is het immers exact hetzelfde, maar dan gewoon met hele cijfers. Een 7.5 wordt gewoon een 8 bij mij. Sowieso vind ik die tienden discutabel. Het verschil tussen een 6 en 7 kun je vaak wel beredeneren, maar een 7,4 of een 7.7, moeten we dat echt willen?
Op tienden beoordelen vind ik ook overdreven. Al snap ik wel dat je het verschil tussen een 7,5 en een 8 kunt uitleggen. Met een sterrensysteem (tot vijf sterren) is dat niet te doen, waardoor films een gelijke beoordeling krijgen, terwijl je de ene beter vindt. Dat vind ik raar. Dus je kiest dus voor of een appel of een peer, een mandarijntje kan niet (beetje rare vergelijking hahahaha).
Ik zie daar niet echt een probleem. Je wordt gedwongen keuzes te maken in je cijfer; Was dat echt heel lastig, dan kun je daar altijd een zinnetje in je recensie aan wijden. En onderscheid binnen gegeven cijfers bestaat er altijd, maar dat voorkom je denk ik nooit. Geef je een 7.5, dan is de ene 7.5 ook weer beter dan de andere. Ik vind het helemaal niet erg dus als cijfers hetzelfde zijn. Mede, en dat Is een laatste reden, omdat niet alle films (en genres) zich makkelijk laten vergelijken. Mede om die reden ben ik er nog nooit echt uitgekomen een top 100 te maken.
Ik snap je helemaal. Het blijft gewoon een lastige discussie waar iedereen anders over denkt. En dat is juist ook zo mooi.
Precies:)
Hoi, in de weinige besprekingen die ik schrijf geef ik altijd een sterrenwaardering van 4 (zeer goed) of 5 (meesterwerk) sterren. In principe schrijf ik alleen over films die ik zeer goed of nog beter vind. Een enkele keer bij de beoordeling van een serie dvd’s zoals bij van de schoonheid en de troost van Wim Kayzer geef ik een afzonderlijke dvd 3 (goed) sterren, maar dat is een uitzondering. Groet, Erik
Dan weet je bij jou in ieder geval altijd dat je de film altijd goed vindt. Ook een mooie keuze 🙂
Ik gebruik graag een ratingsysteem. Zo kan ik lekker makkelijk zien wat ik van een film vond (soms zoek ik mijn eigen recensie weer op, omdat ik het niet meer weet).
Voor mijn bezoekers heb ik in de sidebar wel een uitleg gezet van mijn ratingsysteem.
Die uitleg bij jou heeft inderdaad wel een goede en toegevoegde waarde. Voor eigen gebruik snappen wij ook wel 😉
Ik vind het wel handig. Ikzelf gebruik het sterrensysteem. Maar ik heb wel een overzicht in mijn sidebar met de betekenis die ik persoonlijk eraan koppel. Zit het ergens tussenin dan doe ik een halve ster. Zo weet iedereen welk gevoel de film (of boek) in kwestie bij mij heeft opgeroepen.
Ik vind het wel een mooie toevoeging dat je in je sidebar uitlegt wat die sterren voor jou betekenen. Dat maakt de rating wel begrijpbaar. Toch zou ik dan ergens nog driekwart ster willen geven, in plaats van alleen halve.
Af en toe wil ik dat ook wel hoor, maar ik wil het het ook begrijpbaar houden. :p
Anders wordt de lijst zo lang.
Dat snap ik 🙂
Er is inderdaad geen eenduidig ratingsysteem, maar ik denk dat wanneer je de smaak van een bepaalde reviewer leert kennen de punten die worden toegekend iets zeggen over wat je er zelf van vindt. Daarnaast zijn er genoeg lezers voor wie het enkel draait om de punten en die niet de moeite nemen een recensie grondig te lezen. Maar het is natuurlijk al een oude discussie die niet alleen voor films geldt. Ik kan me nog jaren geleden herinneren toen ik Edge magazine kocht (met recensies van games) had die als experiment een keer de scores weggelaten om die discussie aan te zwengelen. Veel lezers waren er niet blij mee…vooral omdat ze wisten wat een score van dat magazine betekende. Zelf vind ik het wel fijn als een review uiteindelijk ook een score heeft.
Helder verhaal 🙂