Cursus filmanalyse dag twee: geluid

mike cursus2

Ik lag er al dagen wakker van, maar afgelopen maandag was dag twee van de cursus filmanalyse eindelijk aangebroken. Op het programma stond het onderwerp geluid, een zeer boeiend en leuk onderwerp. Met onderwerpen als stilte, geluidseffecten, muziek die klopt en commentaar kon dat haast ook niet anders.

Helaas moest mijn mede-protagonist verstek laten gaan dus had ik die avond ogen en oren voor twee. Een korte samenvatting van de avond.

Stille films

Geluid in films is helemaal niet zo een vanzelfsprekendheid als wij denken. Pas aan het einde van de jaren ’20 deed geluid zijn intrede in de film. Helemaal vlekkeloos ging dat overigens niet. De acteurs en actrices van destijds – vooral mooiboys en pretty-girls – stonden niet bepaald bekend om hun mooie stemgeluid. Ook waren ze niet gewend in de microfoon te praten, wat als resultaat had dat sommige dialogen in de film niet of nauwelijks verstaanbaar waren voor het bioscooppubliek. Een mooi voorbeeld over hoe het er in die tijd aan toe ging is de film Singin’ in the rain.

Geluidseffecten

We staan er niet vaak bij stil, maar we horen in films vaak wat we verwachten te horen. Maar heb je er wel eens over nagedacht of je deze geluiden in het echte leven ook hoort? Ik noem een verhoogde hartslag, de wind en wat te denken van de welbekende piepende deur. Allemaal geluiden die in een horrorfilm niet kunnen ontbreken. En wat te denken van dit ‘enge’ deuntje…

De avond zelf

Bovenstaande voorbeelden zijn maar twee voorbeelden van weer een enerverende avond. Ik ga natuurlijk geen hele samenvatting geven, want anders zit Rudi straks zonder werk. Dat moet ook niet de bedoeling zijn.

Net als op de eerste dag werd zijn verhaal versterkt door het gebruik van filmpjes. Het is zo fijn om datgene wat wordt verteld ook als voorbeeld voorbij te zien en vooral horen komen. Zo werden onder meer fragmenten getoond van The Godfather III (de trapscène), Once upon a time in the west (met misschien wel de meest herkenbare filmmuziek ooit),  A Space Odyssey (wat een trip) en Gegen die Wand (met het mooie koortje). Allemaal voorbeelden waar op een verschillende manier met geluid is omgegaan.

Ik ga geluid na deze tweede cursusdag in ieder geval nog meer waarderen. Ik zal er op letten bij de eerst volgende film die wij gaan kijken: Starred Up. Tot de volgende keer, dan staat cameravoering op het programma.

geschreven door de mannelijke protagonist

Share

Een gedachte over “Cursus filmanalyse dag twee: geluid

Wil je reageren?

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.