Wat doe je als je er op 66-jarige leeftijd achter komt dat je leven niet is verlopen zoals je had gehoopt? Dat het eigenlijk alleen om je werk en je vrouw heeft gedraaid?

De onsympathieke Warren Schmidt – een fantastische rol van Jack Nicholson – verliest zichzelf in zelfmedelijden. Hij stelt zichzelf tot doel het aangekondigde huwelijk van zijn enige dochter te  voorkomen.

125 minuten lang weet deze tragikomedie te boeien. Ondanks het feit dat Warren Schmidt echt geen aardige man is, heb je aan het einde van de film toch een sympathie voor de man gekregen. Dat is de kracht van het spel van Jack Nicholson, maar zeker ook van de regisseur Alexander Payne. Deze heeft onlangs wederom  laten zien dat hij over oude, norse en onsympathieke mannen  een mooie en boeiende film kan maken: Nebraska. Ook hier sluit je de mopperkont in je hart.

Jack Nicholson wilde zo graag met deze regisseur werken dat hij genoegen nam met een veel lager honorarium. Gelukkig maar, want ik zou niet weten welke acteur deze rol beter had kunnen neerzetten. Kortom een film die zeker de moeite waard is om te gaan kijken.

Geschreven door de vrouwelijke protagonist