Met de zomervakantie in aantocht gaat men zich weer verdiepen in het vraagstuk “Waar gaan we naar toe deze zomer?”. Eenmaal bepaald waar we onze rugzak of sleurhut mee naar toe nemen dan komt de volgende stap: jezelf suf googelen naar de bezienswaardigheden van het gekozen land. Helemaal niet nodig. De Protagonisten laten je cultuur proeven via speelfilms uit het betreffende land. Lijstjes met, volgens ons, het beste wat het land te bieden heeft. Inmiddels hebben we Spanje, Italië, Frankrijk en België al gehad. Nu wordt het tijd om het water over te steken naar Groot-Brittannië. Wil jij weten wat wij de tien beste films (in willekeurige volgorde) vinden uit Groot-Brittannië ? Lees dan verder.
This is England (2006)
Deze coming of age film speelt zich af in een troosteloos kuststadje begin jaren tachtig. Shaun, 12 jaar, is een eenzame jongen die hunkert naar vriendschap en die vriendschap vind hij bij een groep skinheads. We zien hem feesten en langzaamaan verandert zijn uiterlijk naar de kenmerkende stijl van de skinheads. Dit alles is vrij onschuldig totdat Combo, een oudgediende uit de vriendengroep, terugkeert uit de gevangenis. Combo houdt er nogal racistische ideeën op na en zorgt ervoor dat de vriendengroep uit elkaar valt. Shaun kiest de kant van Combo en kiest daarmee ook voor het verkeerde pad.
Deze film is een prachtig tijdsbeeld met een daarbij horende soundtrack.
Lock, Stock and Two Smoking Barrels (1998)
De opvolger van het zo succesvolle Snatch. Waar Snatch over illegale bokswedstrijden gaat, zien we in deze film het illegale gokcircuit. De vrienden Eddy, Soap, Tom en Bacon besluiten de talenten van Eddy in te zetten om in één keer veel geld te verdienen met pokeren. In dit gokcircuit worden de regels niet zo nauw genomen, dus de mannen eindigen met een flinke schuld bij de organisator. Deze schuld moet binnen een week worden betaald. Zo niet, dan komt de Vereffenaar langs. En daar wil je geen ruzie mee hebben.
Heerlijke film vol met die typische Britse humor van regisseur
Kes (1969)
Deze film uit 1969 is uitgeroepen tot een van de tien beste Britse films van de twintigste eeuw. Dit is de tweede film van regisseur Ken Loach, die hier zijn visitekaartje afgeeft als maker van films die zich kenmerken door de sociaal realistische stijl en socialistische thema’s.
Kes is onze persoonlijke favoriet van Loach, waarin we Billy volgen, die in het zeer arme Noord-Engeland opgroeit, waar veel laag opgeleide arbeiders wonen. En dat is zo typerend voor Ken Loach. Hij kiest vaak een doelgroep uit die het moeilijk heeft. Want welke toekomst heb je als iedereen om je heen er ook geen heeft? Hoop is dan iets moois. Die hoop komt bij Billy tot uitdrukking in het trainen van een Torenvalk.
Lilting (2014)
Deze film gaat over een geïmmigreerde Chinees-Cambodjaanse moeder die de Engelse taal niet spreekt of begrijpt. Als dan ook nog haar enige familielid, haar zoon Kai, komt te overlijden is haar isolement compleet. In het bejaardenhuis waar zij woont leert ze een man kennen, maar ze kunnen niet met elkaar praten door de taalbarrière. Een tolk moet uitkomst bieden en deze tolk wordt ingehuurd door de vriend van haar overleden zoon. Eind goed al goed zou je denken. Niet dus. De oude vrouw weet niet – of doet alsof ze het niet weet – dat deze vriend de levenspartner was van haar zoon. Is het door haar leeftijd dat ze dit niet wil zien of haar culturele achtergrond?
Deze prachtige film laat verdriet in al haar vormen zien. Verdriet om een gestorven zoon en verdriet om een verloren partner. Deze film staat in ons eindejaarslijstje van 2015!
Fish Tank (2009)
De film is chronologisch gemaakt en dat is uitzonderlijk in de filmwereld. De acteurs hebben de klus aangenomen zonder dat ze een script hebben gezien. Zij kregen steeds kort voor het spelen de benodigde stukken van het script om zich in te lezen en te repeteren. Geen van de acteurs wist hoe hun karakter zich zou ontwikkelen gedurende de film. Hoofdrolspeelster Katie Jarvis acteert de sterren van de hemel en dan te bedenken dat zij zo van de straat geplukt was en dus geen acteerervaring had.
Fish Tank gaat over een 15-jarige Mia die in een troosteloze buitenwijk van Londen woont met haar alleenstaande moeder en 11-jarige zusje. Mia zit altijd in de problemen; ze wordt geschorst op school, uitgesloten door haar vrienden en heeft ruzie met haar moeder. Haar droom is om (hip hop) danseres te worden. De nieuwe vriend (Michael Fassbender) van haar moeder steunt haar in deze droom. Maar hoe oprecht is die steun? Er ontstaat echter een broeierige sfeer; is zijn vriendelijkheid oprecht?
Billy Elliot (2000)
Deze film is inmiddels een klassieker. Billy Elliot (gespeeld door een nog jonge Jamie Bell) woont samen met zijn vader en oudere broer. Beide zijn mijnwerkers met het label “echte man”. Vandaar dat Billy op boksen moet, maar hij vindt het niks. Als hij erachter komt dat in hetzelfde gebouw de meisjes balletles krijgen weet hij dat hij iets gevonden heeft wat zijn hart wel sneller doet kloppen. De danslerares ziet en herkent zijn verlangen om te dansen en betrekt hem bij de les. Billy weet dat hij deze lessen stiekem moet gaan volgen omdat zijn vader en broer dit zeker niet goed gaan keuren. Maar in een hechte gemeenschap blijven dingen niet lang geheim…
Een heerlijke film die laat zien dat je je hart moet volgen.
The Selfish Giant (2013)
Dit is een intens mooie hartverscheurende film. Niet vaak zagen wij een troosteloos landschap zo mooi in beeld gebracht. Een verhaal over vriendschap en over kinderen die geen kinderen kunnen zijn. Vandaar de titel The Selfish Giant. Dat is een verhaal van Oscar Wilde waarin een reus spelende kinderen uit zijn tuin verjaagt. Zakdoeken klaar bij deze film, maar laat je daardoor niet weerhouden om hem te gaan kijken.
Regisseuse Clio Barnard zou een waardige opvolger zijn van het erfgoed van Ken Loach, want als je het voor elkaar krijgt om onervaren jonge acteurs zo te laten spelen dan kan ik niet wachten op haar volgende projecten.
Hunger (2008)
Hunger speelt zich af in 1981 en het decor is de Maze-gevangenis in Belfast, gebaseerd op waargebeurde feiten. Volgens de Britse premier Margaret Thatcher bestaan er geen politieke moorden en beschouwt IRA-activisten als gewone moordenaars/criminelen. De gevangen genomen IRA-activisten, onder aanvoering van Bobby Sands, willen met een hongerstaking de status van politiek gevangene afdwingen. Het leidt tot een prestigestrijd tussen de Britse regering en de IRA.
Het “mooie” aan deze film is dat regisseur Steve McQueen geen partij kiest, maar hij laat het oordeel aan de kijker. Het laat zien dat beide partijen zich vastbijten in een strijd die zowel meedogenloos als hopeloos is. Hunger is rauw en hard. De beelden die je te zien krijgt, kunnen je letterlijk ziek maken. McQueen spaart de kijker niet. Tot in detail wordt de lichamelijke aftakeling van Bobby Sands in beeld gebracht, zonder hem ook maar één moment tot het heldendom te vereren.Het laat zien dat dat geweld om een ideaal te verwezenlijken pijnlijk en onmenselijk is, maar nooit bevrijdend. Deze film zet je echt aan het denken. Een fantastische rol van de toen nog onbekende Michael Fassbender als Bobby Sands.
Pride (2014)
Engelse humor van de bovenste plank. Een op waarheid gebaseerd verhaal over homo’s en mijnwerkers. Wedden dat je nu al moet lachen?
In 1984 was er de Britse mijnstaking. De gezinnen van de mijnwerkers hadden het zwaar en een groep homoseksuele activisten besluit geld voor deze gezinnen in te zamelen. Dat alles niet van een leien dakje gaat spreekt voor zich met deze twee totaal verschillende gemeenschappen. Uiteindelijk resulteert dit toch in een bijzondere samenwerking. Al benieuwd?
Trainspotting (1996)
Een klassieker. Niet alleen vanwege de film, maar zeker ook vanwege de soundtrack. Hier zie je wat vrienden voor slechte invloed kunnen hebben. In eerste instantie is het gewoon een groepje verveelde jongeren die niets beters te doen hebben dan zuipen, drugs gebruiken en voetballen. Op een gegeven moment besluit Mark – een geweldige rol van Ewan McGregor – los te breken van deze levenswijze. Hij vertrekt naar Londen om daar en nieuw leven te beginnen. Naar verloop van tijd komt één van zijn oude vrienden bij hem om hulp aankloppen en biedt Mark hem onderdak. Het duurt niet lang voordat de andere vrienden ook naar Londen komen. Onder druk van zijn “vrienden” vervalt Mark weer in zijn oude levensstijl.
Deze film verbeeldt een triest en uitzichtloos bestaan. Gelukkig kun je het aan de Engelsen wel overlaten de boel een beetje dragelijk te houden door de film te doorspekken met heerlijk cynisme en zwarte humor (en natuurlijk de soundtrack).
Geschreven door de vrouwelijke protagonist
Hoi, je bent de volgens mij allerbeste Britse film vergeten: “Brief encounter”, over een getrouwde man en een getrouwde vrouw die elkaar ontmoeten op een treinstation en voor elkaar vallen. Prachtig acteerwerk! Een andere serie die volgens mij ook in het lijstje thuishoort is de documentaire 7-up, en zijn vervolgen 14-up, 21-up, 28-up, 35-up, 42-up, 49-up (56-up is al wel gemaakt maar heb ik nog niet gezien) over een groep mensen die vanaf hun zevende jaar iedere 7 jaar worden gevolgd. Fascinerend! Ook een prachtige film is “The third man” van en met Orson Welles. Groetjes, Erik
Leuke tips Erik. Altijd fijn om tips te krijgen.
Ik blijf Trainspotting erg overschat vinden (en is die trouwens niet Schots…?), Fishtank vond ik erg sterk! Arnold biedt niet veel verrassingen in verhaalstructuur (je voelt al hoe het gaat aflopen), op gebied van personages en acteren is het erg goed gedaan. En Lock, Stock & Two Smoking Barrels is een klassiekertje in het actiegenre, waarin Statham laat zien tot de betere actieacteurs te horen.
Schots is ook Brits 😉 Alleen de Ieren horen niet bij Groot-Brittannië.
Net als Erik moest ik bij de beste Britse film direct denken aan het hartverscheurende liefdesdrama Brief Encounter (1945). Volgens mij gaan jullie die zeker mooi vinden.
Andere kandidaten zijn de hemelse fantasiefilm A Matter Of Life And Death (1946), het heftige muzikale familiedrama Distant Voices, Still Lives (1988), de horrorfilm Don’t Look Now (1973), het regiedebuut Nil By Mouth (1997) van acteur Gary Oldman, de soms surrealistische kostschoolfilm if…. (1968) met Malcolm McDowell, Life Of Brian (1979) van Monty Python, Naked (1993) van Mike Leigh met David Thewlis (die momenteel heerlijk creepy is in het derde seizoen van Fargo), het Noord-Ierse Bloody Sunday (2002) en natuurlijk een film van Alfred Hitchcock waarbij ik nog twijfel tussen Sabotage (1936) en The Lady Vanishes (1938). Eigenlijk mag Kes uit jullie mooie filmlijstje ook niet ontbreken.
Dan moet ik toch maar een keer Brief Encounter gaan kijken dan. Life of Brian vind ik ook wel een goede en had eigenlijk ook niet in dit lijstje misstaan. Bloody Sunday geldt eigenlijk heztelfde voor. Heel indrukwekkende film waar je haren van omhoog gaan staan.
Pride heb ik op Film Fest Gent gezien en hoewel mijn verwachtingen op voorhand niet super hoog waren, heb ik enorm van deze film genoten. Echt een mooi verhaal!
Vinden wij ook. Een lach en een traan!
Ouch, ik heb er slechts drie van gezien!
ouch, ik heb er geen gezien
Dan heb je wat te doen 🙂
Hoi, inmiddels heb ik nog een topper uit de Britse filmgeschiedenis gezien: “The Red Shoes”, een geweldige balletfilm. Groetjes, Erik